Werner Herzog cytaty

strona 2

„Obaj z Kapuścińskim uważaliśmy, że nasza cywilizacja jest znacznie bardziej krucha niż cesarstwo rzymskie, bo za bardzo opieramy się na technice. Jeśli zepsuje się rower, to do naprawy wystarczą obcęgi i jakieś drobiazgi. Ale jak padnie twardy dysk, to koniec.”

„Dziś powiem dobitniej: moje teksty literackie są lepsze niż moje filmy. To, co piszę, ma inny, większy kaliber.”

„Wolę jednak pomijać wątki religijne i mistyczne, bo bardzo szybko można wylądować na niepewnym gruncie New Age, który jest ukoronowaniem wszelkiej trywialności, jakie tylko można sobie wyobrazić w sferze duchowej. Nawiasem mówiąc objawiają się one w takich filmach jak Avatar. (…) Irytuje mnie widoczna w tym filmie romantyczna wizja przyrody i robienie z niej bożka. To nowe pogaństwo, a hołdowanie mu przyprawia mnie o mdłości.”

„Lubię kręcić filmy tak, jakby nigdzie na świecie nie kręcił ich nikt inny.”

„Udaje mi się, jak sądzę, czynić widzialnymi rzeczy dotąd jeszcze nie dostrzeżone (…). Chodzi tu o coś takiego, co istnieje w każdym z nas, a przynajmniej prawie w każdym z nas, i co jeszcze nie zostało przez nas dostrzeżone.”

„Bo ja nie rozumiem ironii. To mój zasadniczy problem, może nawet upośledzenie. Wiem, że ironia oznacza dystans do wypowiadanej kwestii i działa na różnych poziomach. Ale z jakiegoś powodu nie potrafię rozpoznać, że ktoś w danym momencie stosuje ironię. Naturalne jest dla mnie przyjmowanie wszystkiego dosłownie.”

„W ciągu ostatnich 30 lat oglądałem średnio trzy, cztery filmy w roku, i to z powodu zasiadania w jakimś jury. Bywa, że nie oglądam w roku ani jednego, bo telewizor też włączam raczej rzadko.”

„Cywilizacja jest tylko cieniutką warstewką, która przykrywa ciemny ocean pragnień i zachowań, których prawie zupełnie nie rozumiemy. Próbą nałożenia wspólnotowej przyzwoitości na pierwotne instynkty.”

„Wychowałem się na głuchej prowincji. Długo nie wiedziałem, że istnieje taki wynalazek jak kino. Pierwszy film widziałem w wieku 11 lat. Nie chciałem wiedzieć, jak to działa – chciałem od razu kręcić. Nie miałem pojęcia, jak się do tego zabrać, ale nauczyłem się w praktyce. Musiałem być dla siebie scenarzystą, producentem i dystrybutorem – wszystkim. I tak zostało.”

„Nie powinienem robić więcej filmów. Moje miejsce jest w domu wariatów.”

„Liany zwisają z nicości aż do samej kipieli piekła. Tędy nie prowadzi żadna droga, nigdy.”

„Film nie jest sztuką uczonych, lecz analfabetów.”

“Together, I said, we shall boil fire and stop fish.”

“To me, adventure is a concept that applies only to those men and women of earlier historical times, like the mediaeval knights who travelled into the unknown. The concept has degenerated constantly since then… I absolutely loathe adventurers, and I particularly hate this old pseudo-adventurism where the mountain climb becomes about confronting the extremes of humanity.”

“James Joyce is a cul-de-sac. [Ulysses is] … an example how literature branched out and went into, lost itself in nowhere, no man's land.”

“That man is a head taller than me. That may change.”

“I am someone who takes everything very literally. I simply do not understand irony, a defect I have had ever since I was able to think independently.”

“I have never been one of those who cares about happiness. Happiness is a strange notion. I am just not made for it. It has never been a goal of mine; I do not think in those terms.”

“Film is not the art of scholars, but of illiterates.”

“Everyone who makes films has to be an athlete to a certain degree because cinema does not come from abstract academic thinking; it comes from your knees and thighs.”

“There are deeper strata of truth in cinema, and there is such a thing as poetic, ecstatic truth. It is mysterious and elusive, and can be reached only through fabrication and imagination and stylization.”

“It is my firm belief, and I say this as a dictum, that all these tools now at our disposal, these things part of this explosive evolution of means of communication, mean we are now heading for an era of solitude. Along with this rapid growth of forms of communication at our disposal— be it fax, phone, email, internet or whatever— human solitude will increase in direct proportion.”

“Well they are very frightening for me because their stupidity is so flat. You look into the eyes of a chicken and you lose yourself in a completely flat, frightening stupidity. They are like a great metaphor for me… I kind of love chicken, but they frighten me more than any other animal.”

“If I abandon this project I would be a man without dreams and I don't want to live like that: I live my life or I end my life with this project.”

“I am so used to plunging into the unknown that any other surroundings and form of existence strike me as exotic and unsuitable for human beings.”

“We ought to be grateful that the Universe out there knows no smile.”

“Coincidences always happen if you keep your mind open, while storyboards remain the instruments of cowards who do not trust in their own imagination and who are slaves of a matrix… If you get used to planning your shots based solely on aesthetics, you are never that far from kitsch.”

“By dint of declaration the so-called Cinema Verité is devoid of verité. It reaches a merely superficial truth, the truth of accountants.”

“The kinds of landscape I try to find in my films…exist only in our dreams. For me a true landscape is not just a representation of a desert or a forest. It shows an inner state of mind, literally inner landscapes, and it is the human soul that is visible through the landscapes presented in my films.”

“I am not an artist and never have been. Rather I am like a craftsman and feel very close to the mediaeval artisans who produced their work anonymously and who, along with their apprentices, had a true feeling for the physical materials they were working with.”

“As you see [filmmaking] makes me into a clown. And that happens to everyone — just look at Orson Welles or look at even people like Truffaut. They have become clowns.”

“Cinema Verité confounds fact and truth, and thus plows only stones. And yet, facts sometimes have a strange and bizarre power that makes their inherent truth seem unbelievable.”

“You are all wrong.”

“Taking a close look at what is around us, there is some sort of a harmony. It is the harmony of overwhelming and collective murder. And we in comparison to the articulate vileness and baseness and obscenity of all this jungle, we in comparison to that enormous articulation, we only sound and look like badly pronounced and half-finished sentences out of a stupid suburban novel, a cheap novel. And we have to become humble in front of this overwhelming misery and overwhelming fornication, overwhelming growth, and overwhelming lack of order. Even the stars up here in the sky look like a mess. There is no harmony in the universe. We have to get acquainted to this idea that there is no harmony as we have conceived it. But when I say this all full of admiration for the jungle. It is not that I hate it, I love it, I love it very much, but I love it against my better judgment.”