Źródło: Szczęście trzeba rwać
Walery Jastrzębiec-Rudnicki – polski autor, konferansjer, dyrektor kabaretów, działacz kulturalny i związkowy. Z wykształcenia prawnik.
Był synem Leopolda Rudnickiego i Barbary z Dębczyńskich. Ukończył gimnazjum w Kamieniu Podolskim.
Jastrzębiec-Rudnicki ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Kijowie. W latach 1911-1919 pracował jako adwokat. W latach 1918-1919 był wiceministrem do spraw polskich w Centralnej Radzie Ukraińskiej. W latach 1920-1923 sprawował funkcję głównego radcy prawnego Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej. Był współorganizatorem , sekretarzem i wiceprezesem Związku Artystów Scen Polskich oraz działaczem i dyrektorem generalnym ZAIKS-u.
Działalność artystyczną rozpoczął w 1922 jako autor i konferansjer w teatrzyku "Stańczyk", gdzie recytował także własne satyry a w 1924 w kabarecie "Qui Pro Quo". W 1925 założył i kierował kabaretem "Eldorado", a rok później kabaretem "Olimpia". W 1927 założył i prowadził teatrzyki "Wodewil" i "Bagatela". Od 1930 przebywał w Łodzi i w Krakowie, gdzie założył kolejny kabaret - "Gong". Po powrocie do Warszawy stworzył kabaret "Ananas", później "Nowy Ananas", który prowadził do końca 1932. Od połowy lat 30. zajął się głównie działalnością społeczną, którą kontynuował po II wojnie światowej. W latach 1947-1949 pełnił ponownie funkcję dyrektora generalnego ZAIKS-u. Był członkiem władz ZAKR-u oraz ZASP-u . Był twórcą wielu programów kabaretowych, skeczy, satyr i licznych piosenek. Był mężem aktorki Hanny Runowieckiej. Napisał swoje wspomnienia w tomie "Dymek z papierosa" .
Wikipedia
Źródło: Szczęście trzeba rwać