Unity Valkyrie Mitford – brytyjska arystokratka, faszystka, domniemana kochanka Hitlera.
Unity Mitford pochodziła z arystokratycznej rodziny spokrewnionej z Winstonem Churchillem. Jej ojcem był lord Redesdale, który już imieniem nadanym córce chciał wyrazić swoje uwielbienie dla Niemiec . Wkrótce po powstaniu Brytyjskiej Unii Faszystów jej założyciel, Oswald Mosley, poznał na przyjęciu starszą siostrę Unity, Dianę. Stali się oni wkrótce małżeństwem, a Unity dość szybko zaangażowała się w ruch faszystowski. W 1931 doszło do jej pierwszego spotkania z Hitlerem. Wkrótce po zwycięstwie Hitlera w Niemczech, Unity wyjechała do tego kraju, gdzie świętowała tzw. Zjazd Zwycięstwa NSDAP.
Po powrocie do Wielkiej Brytanii wyjednała u rodziny kurs językowy w Monachium. W mieście tym w 1934 zaczęła studiowanie historii sztuki. W tym czasie zaangażowała się w działalność na rzecz porozumienia niemiecko-brytyjskiego. Jej fascynacja nazizmem zwróciła uwagę Hitlera, który za pośrednictwem jej, jej siostry i ojca szukał kontaktów z warstwami przywódczymi Wielkiej Brytanii, w tym Winstonem Churchillem. Także Hitler był zafascynowany Brytyjką, zwracając uwagę na drugie imię Mitford, Valkyrie, które oznaczało nordycką boginię zwycięstwa, oraz miejsce, w którym jej matka zaszła w ciążę – Swastika w Kanadzie. Dodatkowo jej dziadek był tłumaczem prac Houstona Stewarta Chamberlaina, teoretyka i orędownika teorii rasowej, którego tezy stały się inspiracją dla Mein Kampf.
Unity Mitford zaczęła się po tym spotkaniu regularnie pojawiać na nazistowskich pochodach i manifestacjach , co było szeroko komentowane w Wielkiej Brytanii. Po napisanym przez nią liście otwartym, w którym straszyła wizją żydowskiego zagrożenia i podnosiła hasło Anglii dla Anglików, została powszechnie potępiona. W okresie jej przebywania w otoczeniu Hitlera pojawiały się także niezweryfikowane pogłoski o tym, jakoby była kochanką dyktatora.
W połowie 1939 roku, w związku ze zbliżającą się wojną, zarówno jej rodzina jak i Hitler naciskali na jej wyjazd do Wielkiej Brytanii. Gdy 3 września doszło do wypowiedzenia wojny Niemcom przez Wielką Brytanię, próbowała strzałem z pistoletu popełnić samobójstwo. Nie zginęła jednak, choć pocisk utkwił w jej mózgu. Sześć tygodni spędziła w szpitalu, po czym przez Szwajcarię została wysłana do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarła w styczniu 1940 roku.
Ostatnie lata życia spędziła na prywatnej wyspie rodziny u wybrzeży Szkocji, gdzie przeszła rekonwalescencję. W 1948 roku zmarła na ostre zapalenie opon mózgowych spowodowane przez nagłe zakażenie wywołane przez pozostały w mózgu pocisk.
Wikipedia
„Zaprzyjaźnij się z Anglią. Dwa najpotężniejsze narody razem mogą zapanować nad światem!”
podczas jednej z rozmów z Hitlerem.
Źródło: Leigh Eduardo, Kochanki. O uwodzeniu, władzy i ambicji. Historie prawdziwe, tłum. Dariusz Wójtowicz, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2005, ISBN 9788374695909, s. 288.