Tadeusz Borowski: Człowiek

Tadeusz Borowski był polski poeta, prozaik i publicysta. Odkryj ciekawe cytaty na temat człowiek.
Tadeusz Borowski: 34   Cytaty 1   Polubienie

„Nie ma co – opowiedzcie wreszcie, jak kupowaliście miejsca w szpitalu, na dobrych komandach, jak spychaliście do komina muzułmanów [w obozie człowiek wyniszczony fizycznie i duchowo, poddający się śmierci], jak kupowaliście kobiety i mężczyzn, co robiliście w unterkunftach [magazyn obozowy], kanadach [komando rozładowujące transporty obozowe], krankenbaumach [szpital], na obozie cygańskim, opowiedzcie to i jeszcze wiele innych drobnych rzeczy, opowiedzcie o dniu codziennym obozu, o organizacji, o hierarchii strachu, o samotności każdego człowieka. Ale piszcie, że właśnie wyście to robili. Że cząstka ponurej sławy Oświęcimia i wam się należy. Może nie, co?”

Tadeusz Borowski

Źródło: Alicja w krainie czarów

O śmierci , O kobietach , O strachu , O samotności

„I wtedy z FKL-u nadjechały samochody pełne nagich kobiet. Kobiety wyciągały ramiona i krzyczały:
– Ratujcie nas! Jedziemy do gazu! Ratujcie nas!
I przejechały koło nas w głębokim milczeniu dziesięciu tysięcy mężczyzn. Ani jeden człowiek się nie poruszył, ani jedna ręka nie podniosła się.
Bo żywi zawsze mają rację przeciw umarłym.”

Tadeusz Borowski

U nas w Auschwitzu…

O kobietach

„Już po pierwszym transporcie! Pomyśl, ja – od Bożego Narodzenia przewinęło się przez moje ręce chyba z milion ludzi. Najgorsze są transporty spod Paryża: zawsze człowiek spotyka znajomych.
– I co im mówisz?
– Że się idą kąpać, a potem spotkamy się w obozie. A ty byś co powiedział?”

Tadeusz Borowski

Proszę państwa do gazu

O ludziach

„Głód jest wtedy prawdziwy, gdy człowiek patrzy na drugiego człowieka jako na obiekt do zjedzenia.”

Tadeusz Borowski

Źródło: Dzień na Harmenzach

O głodzie

„To właśnie nadzieja każe ludziom apatycznie iść do komory gazowej, każe nie ryzykować buntu, pogrąża w martwotę. To nadzieja rwie więzy rodzin, każe matkom wyrzekać się dzieci, żonom sprzedawać się za chleb i mężom zabijać ludzi. To nadzieja każe im walczyć o każdy dzień życia, bo może właśnie ten dzień przyniesie wyzwolenie. Ach, i już nawet nie nadzieja na inny, lepszy świat, ale po prostu na życie, w którym będzie spokój i odpoczynek. Nigdy w dziejach ludzkich nadzieja nie była silniejsza w człowieku, ale nigdy też nie wyrządziła tyle zła, ile w tej wojnie, ile w tym obozie. Nie nauczono nas wyzbywać się nadziei i dlatego giniemy w gazie.”

Tadeusz Borowski

U nas w Auschwitzu…

O życiu , O wojnie , O dzieciach , O ludziach