Søren Kierkegaard: Na czasie cytaty (strona 2)

„Życie można zrozumieć, patrząc nań tylko wstecz. Żyć jednak trzeba naprzód.”

„Ludzie domagają się wolności słowa jako rekompensaty za wolność myślenia, której rzadko używają.”

„W naszych czasach pisanie książek podupadło bardzo, ludzie piszą o rzeczach, nad którymi nigdy nie rozmyślali, a jeszcze mniej je przeżywali.”

„Pan Bóg nigdy nie opuszcza swojego stworzenia. To raczej człowiek porzuca swojego Stwórcę.”

„Czy to zrobisz, czy nie zrobisz, będziesz i tego, i tego żałował.”

„Mam tylko jednego przyjaciela, a jest nim echo. Dlaczego jest ono moim przyjacielem? Bo kocham mój smutek, a echo mi go nie odbiera. Mam tylko jednego powiernika, a jest nim cisza nocy. Dlaczego jest ona moim powiernikiem? Ponieważ pozostaje milcząca.”

„Nie ma prawdziwej przyjaźni bez sumienności.”

„Mężczyzna w swojej żonie wielbi siebie.”

„Człowiek, który zapragnął używania życia, wstąpił na drogę rozpaczy…”

„Zrozumieć wszystko bez zrozumienia siebie – to śmieszne.”

„Możliwości są bardziej przerażające niż rzeczywistość.”

„Im bardziej człowiek się izoluje, tym bardziej natarczywi stają się nicponie i plotkarze.”

„Trzeba ugodzić śmiertelnie ziemską nadzieję, tylko wtedy można uratować siebie nadzieją prawdziwą.”

„To, co człowiek pierwotny nazywa przerażającym, to, co wylicza ze spraw najstraszniejszych i nic już więcej nie ma do wymienienia, dla chrześcijanina jest ułudą; (…) co lęka dziecko, jest niczym dla dorosłego.”

„Człowiek zawsze czuje się czymś więcej niż tym, co osiągnął, więc cokolwiek by osiągnął, w niczym nie może znaleźć ukojenia, zadowolenia, szczęścia.”

„Kto sam siebie oszukał, ten sam sobie przeszkodził w uzyskaniu wieczności. Bo wieczność nie pozwala z siebie kpić…”

„Źródłem wszystkich naszych bied jest porównywanie.”

„Cała moja działalność pisarska jest równocześnie moim własnym rozwojem, w którym coraz głębiej zastanawiam się nad swoją ideą, swoim zadaniem.”

„Podczas gdy oddający się spekulacjom Pan Profesor wysokiego rodu wyjaśnia całe istnienie, w roztargnieniu zapomniał, jak sam się nazywa: że jest człowiekiem, po prostu człowiekiem, a nie fantastycznym punktem 3/8 jakiegoś paragrafu.”