Orhan Pamuk: Na czasie cytaty

„Kocham życie, nienawidzę snu – jest przecież tyle rzeczy do zrobienia.”

„Rysowanie jest muzyką dla oczu i wyciszeniem dla umysłu”

„Brak strachu nie wynika z czystego sumienia, lecz z braku świadomości bliskości śmierci.”

„Czyż dowodem na to, że ludzie są wszędzie tacy sami, nie jest to, że jeden może zająć miejsce drugiego?”

„Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.”

„Spróbujcie z koloru moich słów odgadnąć, kim jestem!”

„Nie ma nic cenniejszego nad spokój ofiarowany przez zapomnienie.”

„(…) pragnienie, które zauważałem u wszystkich podróżników i które niezmiennie mnie irytowało: pragnienie, aby zostać zadziwionym, bez opuszczania przy tym własnego, stabilnego i bezpiecznego świata.”

„Żyjących zżera ciekawość, by dowiedzieć się, jak to jest po drugiej stronie.”

„Widzicie jak ojciec mnie potraktował?!”

„Żeby stać się prawdziwym ateistą, trzeba najpierw być człowiekiem Zachodu.”

„Bo w tym kraju ciało każdego, kto mógłby pośmiertnie zostać uznany za religijny symbol, jest wyrzucane z samolotu do morza w nieznanym nikomu miejscu.”

„Coś, co może się przydać w przyszłości, nie uratuje, niestety, teraźniejszości.”

„Kłamie się przed utratą czegoś cennego.”

„Człowiek najczęściej postępuje odwrotnie, niż sądzi i niż to sobie zaplanował. Gdy dokądś jedzie, wraca do siebie. Kiedy myśli, że czyta - w istocie sam coś pisze. Chce pomóc, a rani… Tak naprawdę większość ludzi nie chce ani nowego życia, ani innego świata.”

„(…) nawet jeśli wrócę do ojczyzny, nie będę mógł kontynuować dawnego życia od momentu, w którym zostało przerwane. Co najwyżej mógłbym rozpocząć nowe.”

„Nie wystarczy być uciśnionym, trzeba jeszcze mieć rację!”

„Wielu ludziom wydaje się, że ich los nie jest z góry przesądzony, że wszystkie następujące po sobie, dotyczące ich zdarzenia są wyłącznie zbiegiem okoliczności. Mimo to, nawet oni, spoglądając po latach wstecz na swoje życie, dostrzegają, że coś, co niegdyś wydawało się im dziełem przypadku, w gruncie rzeczy było koniecznością.”

„Nie żyje się dla idei, ale po to, by być szczęśliwym.
– Tylko że nikt nie może być szczęśliwy bez idei i wiary.”