Nikołaj Gogol: Na czasie cytaty (strona 4)

„Ludzie ograniczeni, a przy tym fanatycy, stanowią plagę ludzkości. Biada państwu, w którym tacy ludzie mają władzę. Są nietolerancyjni i pozbawieni wszelkich skrupułów. Uważają, że cały świat kłamie, a tylko oni mówią prawdę.”

„Do Boga dochodzę poprzez ciągłe obcowanie z ludźmi.”

„Sztuka to ciągłe jednanie się z życiem.”

„Od grzechu i mądrość człowieka nie uwolni, popełnić go może każdy.”

„Bez łgarstwa żadna mowa się nie obejdzie.”

„Im świętsza jest prawda, tym pokorniejszy powinien być ten, który ją głosi.”

„Z czego się śmiejecie? z siebie samych się śmiejecie!”

„Miłość rodzi się sama z siebie.”

„Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi – nakazał nam być braćmi.”

„Tylko pożyteczna praca sprawia radość naszej duszy.”

„Tam, gdzie istnieje gorąca i silna miłość, rodzi się brak obiektywizmu.”

„Poezja jest spowiedzią duszy, a nie wytworem ludzkiej myśli.”

„Nie gań poczynań bliźniego, zanim nie spojrzysz w głąb siebie.”

„Ogromne jest bohaterstwo tego człowieka, który, nie zaznawszy łaski, nie odszedł od Boga i niesie krzyż cięższy od innych – krzyż duchowej ciemności.”

„Nazwanie oszusta po imieniu to u nas nieomalże zamach na państwo.”

„Miłością można człowiekowi wszystko wpoić.”

„Ten kto nie przywyknie do przezwyciężania małych przeszkód, nie pokona i większej.”

„Gdyby ludzie byli mądrzejsi, nie byłoby wcale egoistów.”

„Jedynie mądrość potrafi się ukorzyć.”