Nicolás Gómez Dávila: Na czasie cytaty (strona 2)

„To, czego żaden pochlebca nie waży się powiedzieć swemu despocie, to demokrata mówi ludowi.”

„Publiczność aprobuje jakąś ideę dopiero wówczas, gdy ludzie inteligentni zaczynają się od niej odwracać. Do motłochu dociera jedynie światło wygasłych gwiazd.”

„Ludzie o wiele częściej waliliby się młotkiem w palec, gdyby ból występował dopiero po roku.”

„Im większy jakiś demokratyczny kraj, tym gorsi muszą być rządzący: wybierani są przez większą ilość ludzi.”

„By uczynić z ludzi niewolników, należy im wmówić, że wszystkie problemy, to problemy społeczne.”

„Namaszczenie „z Bożej łaski” ograniczało władzę monarchy; „przedstawiciel ludu” jest reprezentantem absolutnego absolutyzmu.”

„Do słabości demokracji musimy zaliczyć to, że jest rzeczą niemożliwą, aby ważne stanowisko osiągnął w niej ktoś, kto o nie wcale nie zabiegał.”

„W demokracji „człowiek zasad” kosztuje tylko nieco więcej.”

„Politycy są w demokracji kondensatorami głupoty.”

„Demokracja nie powierza władzy temu, kto nie składa jej hołdu ofiarowując jej swoje sumienie i smak.”

„Od skłonności do demokracji, z którą rodzi się każdy człowiek, wybawić go może jedynie chrzest inteligencji.”

„Słowo „demokracja” określa nie tyle fakt polityczny co metafizyczną perwersję.”

„Walkę przeciwko światu musisz prowadzić w samotności. Gdzie dwóch, tam zdrada!”

„Jest rzeczą niemożliwą, aby doprowadzić do całkowitego zdziczenia lud, który nie posiada podstawowego wykształcenia.”

„Życie jest warsztatem hierarchii. Tylko śmierć jest demokratą.”

„Polityk demokratyczny zawsze się sprzedaje. Bogatym za gotówkę. Biednym na raty.”

„Bzdury rozprzestrzeniają się z prędkością światła.”

„Konserwatyzm nie powinien być partią, lecz normalną postawą każdego człowieka honoru.”

„Piana z pysków jest smarem demokratycznych społeczeństw.”