Murad II – sułtan z dynastii Osmanów, panujący w latach 1421-1444 i 1446-1451.
Syn sułtana Mehmeda I i Emine Hatun, ojciec Mehmeda II Zdobywcy.
Zasiadł na tronie po śmierci ojca. W 1427 przywrócił zwierzchność turecką nad Niszem i Kruševacem, w 1428 położył kres istnieniu emiratu karamańskiego w Anatolii.
Zwycięskie walki w Anatolii wzmocniły pozycję sułtana oraz umożliwiły mu swobodne działanie na Bałkanach. W 1430 Murad II zdobył Tesaloniki, a w 1439 włączył Despotowinę serbską do Imperium osmańskiego jako oddzielną prowincję.
Pokonany przez Węgrów nad rzeką Jałomicą , zawarł z Władysławem III traktat pokojowy w Segedynie w sierpniu 1444, który pod wpływem dyplomacji papieskiej, w osobie legata Juliana Cesariniego został złamany przez Warneńczyka, co doprowadziło do bitwy. 10 listopada 1444 w bitwie pod Warną pokonał wojska polsko-węgierskie. Abdykował z własnej woli na rzecz syna. Zmuszony do powrotu na tron w 1446 po buncie janczarów.
W 1446 podbił Peloponez. 20 października 1448 zwyciężył wojska Jana Hunyadyego w bitwie na Kosowym Polu, w latach 1450-1451 toczył walki z Albańczykami pod wodzą Skanderbega.
Wikipedia
„O Boże! Z łaski Twej daj teraz siłę i zwycięstwo wierze Islamu.”
w czasie bitwy pod Warną w 1444 na widok szarżującego doń Władysława Warneńczyka.
Źródło: anonimowa turecka kronika, XV wiek; cyt. za: Stanisław Grodziski, Jerzy Wyrozumski, Marian Zgórniak, Wielka historia Polski, tom 3, wyd. Fogra, Kraków 1999, s. 156.