„Rozprzestrzenia się choroba zakaźna, schamienie rozsiane.”
Źródło: Wisłocka w pigułce (oraz felietony obyczajowe), Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański, 1996.
Michalina Anna Wisłocka – polska lekarka, ginekolog, cytolog i seksuolog, autorka bestsellerowego poradnika Sztuka kochania.
 
„Rozprzestrzenia się choroba zakaźna, schamienie rozsiane.”
Źródło: Wisłocka w pigułce (oraz felietony obyczajowe), Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański, 1996.
„Mieszkam tam, gdzie Kiliński ma mnie w dupie.”
                                        
                                        w taki sposób Wisłocka podawała swój adres – za pomnikiem Jana Kilińskiego. 
Źródło:  polskatimes.pl Michalina Wisłocka. Wiele lat temu nauczyła Polaków, jak pięknie się kochać, 1 lipca 2011 http://www.polskatimes.pl/artykul/421708,michalina-wislocka-wiele-lat-temu-nauczyla-polakow-jak-pieknie-sie-kochac,id,t.html
                                    
Źródło: Rozmowa z dr Michaliną Wisłocką http://seksualnosc-kobiet.pl/artykuly/rozmowa_z_dr_michalina_wislocka/5
                                        
                                        To był największy zarzut. Mózg staje. 
o Sztuce kochania. 
Źródło:  Rozmowa z dr Michaliną Wisłocką http://seksualnosc-kobiet.pl/artykuly/rozmowa_z_dr_michalina_wislocka/5, seksualnosc-kobiet.pl
                                    
„Telewizja, telepatia i tele… innych niepotrzebnych, a zajmujących nas rzeczy.”
Źródło: Wisłocka w pigułce (oraz felietony obyczajowe), Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański, 1996.
„Tak się śmieją wściekłe upiory.”
                                        
                                        gdy ją atakowano. 
Źródło: Wisłocka w pigułce (oraz felietony obyczajowe), Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański, 1996.
                                    
„Palce lizać i inne takie różności.”
Źródło: Wisłocka w pigułce (oraz felietony obyczajowe), Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański, 1996.
„Cywilizacja to nieustanne mnożenie niepotrzebnych konieczności.”
Źródło: Wisłocka w pigułce (oraz felietony obyczajowe), Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański, 1996.