Maria Dąbrowska: Drugi

„Kocham panią Zofię (…). A właściwie nie kocham jej – co za głupstwo – tylko mam do niej zawsze ciekawość, ponieważ jest tak innym jak ja, tak zamkniętym na sobie samej człowiekiem. Zawsze mi się zdaje, że powinna się drugi raz narodzić, ale to nigdy nie nastąpi.”

Maria Dąbrowska

o Zofii Nałkowskiej; wpis z 24 marca 1930.
Dzienniki

Kochać się

„Tracić siebie dla drugich to jest właśnie odnajdywać siebie.”

Maria Dąbrowska

„Nic nie chcieć dowodzić. Przed zdumionymi oczyma rozpostrzeć obraz świata. Tak chcę pisać. To niech będzie moja dewiza przed rozpoczęciem drugiego tomu. Już się teraz nie martwię, że nie mam żadnej idei.”

Maria Dąbrowska

o powieści Noce i dnie; 22 marca 1929.
Dzienniki

Obraz

„Niemożność porozumienia się z drugim człowiekiem jest 1 z największych mąk życia na ziemi.”

Maria Dąbrowska

„Jest na świecie jeden zawód, jedno jedyne powołanie – być dobrym dla drugiego człowieka.”

Maria Dąbrowska

Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 126.

„Jak to bywa, że jednemu dolega, co kiedy złego doznał, a drugiemu – co kiedy złego zrobił.”

Maria Dąbrowska