Marek Konecki: Na czasie cytaty

„Milczenie pod Zamarłą
(…)
Pewne jest tylko bicie źródła
Wiatru, skały, śniegu
Pewnie jest tylko bicie zegarów
Pod południową ścianą
Pamiętam te chwile, kiedy nie potrafiłem
Milczeć w dolinie pustej w słowa
Nie pamiętam, że nie słyszałem wtedy
Milczenia Zamarłej”

„Zdrowych ludzi, było tu, jak na lekarstwo.”

„Fabrycy, dzięki temu, że miał luki w wykształceniu, jak dziury w szwajcarskim serze, mógł z czasem, kiedy w pełni dojrzał, wpakować w nie wiele cennych, bo aktualnych dezinformacji.”

„Cóż z tego, że nie wierzymy w Boga. Bogu nie przeszkadza to wierzyć w nas.”

„Nie była jakoś specjalnie hołubiona przez krytykę. Większość nagród dostawała od publiczności. Po spektaklach przynoszono jej bukiety kwiatów, w hołdzie dla jej talentu, komplementowano jej wspaniały mezzosopran. Jedna rzecz tylko nie dawała jej spokoju i sprawiała piekącą przykrość. Dobrze wiedziała, że przecież była obdarzona przez naturę tylko sopranem.”

„Każdy ma teraz swoją komórkę. Niektórzy tuż za chlewikiem.”

„Rozum zaprzyjaźnił się z sercem. Jeden problem mniej, powiedziała wątroba.”

„Janosik – legendarny osobnik pożyczający sprzęt turystyczny lub wspinaczkowy od bogatych górołazów, którego mimo licznych monitów, nie ma zwyczaju zwracać.”

„Chciał go uratować, tonącego w smutku. Satyryk. Nie był w stanie podać mu brzytwy humoru, bo właśnie się golił, więc rzucił mu ostatni kapralski dowcip ratunku.”

„I otworzyli wszystkie granice biednym, by grodzić osiedla dla bogatych.”

„Gadanie z Tobą to czysta przyjemność, powiedział dziad do odkurzonego obrazu.”

„Piwo – napój który pomaga przypomnieć nam o przeżyciach górskich, których nigdy nie mieliśmy.”

„Cierpiał. Najpierw była muzyka poważna, symfoniczna, potem teatr dramatyczny. W końcu, niejako na straszny deser, opera. Gęsty tłum otaczający miejsce kaźni, głośno szydząc z ofiary, domagał się nowych tortur. W ostatnim słowie prosił o kilka taktów disco-polo. Wyzionął ducha porażony poezją współczesną.”

„Pan jest heretykiem wyobraźni. Marzy pan inaczej niż wszyscy tutaj.”

„Życie, podzielił na okresy pięciominutowe. Dla wygody, lubi uporządkowany tryb życia. Teraz zastanawia się, które jest to te pięć minut.”

„Doszło między nami w końcu do pojedynku. Artystycznego. Zasadnicza różnica zdań. Podjąłem wyzwanie, choć wiedziałem od samego początku, że on miał nade mną znaczącą przewagę, ponieważ niczego jeszcze nie stworzył.”

„Bezsilność. Stan wyjątkowo przykry dla wrażliwego człowieka, gdy nic już nie można zrobić, by jej zapobiec. Sprawy po prostu zaszły za daleko. Zaniedbana profilaktyka, zbagatelizowane symptomy, poniechanie spraw nabrzmiewających. Pewnie wszystko naraz. Zawsze bezsilność wobec cudzego sukcesu jest dołująca.”

„Odpisała mi w tonie przyjaznym, że nie jestem w jej typie. Po czym poszła ze mną na całość. Boże, jak ja znam się na kobietach. Muszę szybko zrobić coś kretyńskiego, bo mi jeszcze nie uwierzą.”

„Zamiast dostrajać się do drugiego człowieka, teraz wystarczy mieć numer jego komórki.”