Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 152.
Madame de Brinvilliers właśc. Marie-Madeleine-Marguerite d'Aubray, Marquise de Brinvilliers, z domu margrabina d'Aubray – francuska trucicielka.
Córka radcy parlamentu Antoine'a Dreuxa d’Aubraya. W 1651 roku poślubiła Antoine’a Gobelina, margrabiego de Brinvilliers, barona de Nourar, regimentarza pułku normandzkiego.
Nauczywszy się przyrządzania trucizn od swego kochanka, rotmistrza Godina de Sainte-Croix, w 1666 roku otruła swego ojca, a w 1670 swoich dwóch braci: Antoine’a d’Aubraya i François. Otruła też swoją rodzoną siostrę Teresę d’Aubray. Uciekłszy z rodzinnych stron, przebywała w Pikardii i Flandrii. Następnie udała się do Anglii, gdzie przebywała w klasztorze.
Została schwytana w Leodium. W Maastricht próbowała popełnić samobójstwo przez połknięcie szkła i szpilek, jednak została odratowana i odtransportowana przez eskortę 100 uzbrojonych żołnierzy do Paryża. Poddana torturom m.in. tocy. Ścięta została w Paryżu dnia 16 lipca 1676 roku. Przed śmiercią odbyła pokutę przed katedrą katedrą Notre Dame, wyznając wszystkie zbrodnie. W procesie Madame de Brinvilliers uczestniczyła Catherine Voisin , trucicielka i rzekoma czarownica, spalona na stosie.
Swe ofiary Madame de Brinvilliers truła arszenikiem. Do ofiar Madame de Brinvilliers należeli: profesorowie, prezesowie sądów, członkowie parlamentu i damy francuskiego dworu.
Od tego czasu datuje się we Francji Sąd Trucizn – cour des poisons.
Wikipedia
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 152.