Krzysztof Birkenmajer - polski geolog, polarnik, profesor.
Większość swojej kariery spędził w Instytucie Nauk Geologicznych PAN w Krakowie. W 1959 uzyskał docenturę, a w 1973 został profesorem zwyczajnym. Od 1956 badał geologię Spitsbergenu, jako uczestnik trzynastu ekspedycji badawczych i współorganizator polskiej bazy naukowej we fiordzie Hornsund. Uczestniczył w dwóch wyprawach geologicznych na Grenlandię w 1971 i 1976 roku. Od 1977 brał udział w ośmiu ekspedycjach na Antarktydę Zachodnią.
Opublikował około 600 prac geologicznych. Do głównych tematów badawczych należały badania pienińskiego pasa skałkowego i badania geologiczne obszarów polarnych. Jest współautorem szeregu opracowań wieku kenozoicznych andezytów i bazaltów Polski.
Był sekretarzem Międzynarodowego Komitetu Badań Antarktyki .
Jest członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk od 1989 roku i członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności od 1989 roku.
Od 1997 roku jest honorowym członkiem Akademii Rumuńskiej oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
Wybrane książki:
K. Birkenmajer, 1961. Pod znakiem białego niedźwiedzia. Wydawnictwa Nasza Księgarnia, Warszawa,
K. Birkenmajer, 1975. Polarne drogi i bezdroża. Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa,
K. Birkenmajer, 1987. Lodospady szmaragdowe. Wydawnictwo Literackie, Kraków-Wrocław
✵
1929 – 23. Luty 2019
