Konrad Wojtyła cytaty

„Mówi, że już. Że może by pójść.
Że już nie może, nie wytrzyma; że
noc nie noc, poniewczasie
i byle już tylko
palce lizać po tobie.”

„coś wgryza się, szeleści, rzęzi, nic napotyka
przeszkoda języka na gruz i piach w szczelinach ust
majaczy znów kolejny trucht po ciele wzdłuż
w spokoju kurz i wilgoć, co deski z trumny zabiera.”

„Babka Ludka miała dobre sny
Wchodziły w nią bez pukania jak dziadek,
Co powracał z wojny
O każdej porze dnia i nocy.”

„Życie nie daje się ułożyć w nic
konkretnego. Nawet krzyżyk,
który opadł z piersi na samo dno
pantofli, nie wzbudza podejrzeń
obcasów. Jest głośno i śmiertelnie
poważnie, gdy zapominam
twojego imienia.”

„Z lękiem nadgryzasz
uszko stanika – przeraża cię
rozmiar miseczki i nagła pustka.
Drżę na myśl, że jeszcze
cię rusza ta kołysanka
bioder.”

„Podziemnym przejściem
der tod wychodzi
z ciebie we mnie
i znów coś
umiera.”

„A teraz coś śni,
równoległość blizn
się śni, i spowija
w ranę.
Ja jestem na tak,
w jakimś sensie
z tobą
na zawsze.”

„a potem cisza,
co przekręca ojca na lewą stronę.
potem staje się to,
co stać się miało
i potem robi się
od nowa
niedobrze.”