Juan Rulfo cytaty

„Słyszałeś kiedyś skargę umarłego? -zapytała.
– Nie, doña Eduviges.
– Tym lepiej dla ciebie.”

„Droga pięła się pod górę i opadała w dół.Wspina się lub opada zależnie od kierunku, w jakim się idzie. Dla kogoś, kto idzie w tę stronę, droga biegnie pod górę, dla tego, co wraca – w dół.”

„(…) modlitwami brzucha nie napełnisz.”

„Śmierć jest niezmienna w przestrzeni i w czasie. Jest tylko śmiercią, bezsprzecznie nie przeciwstawia się czemukolwiek ani niczemu. (…) Jest to miejsce, gdzie nie istnieje życie ani nicość.(…) Nie mam uczuć. Jedynie wspomnienia. Niedobre wspomnienia. Odrobina dobrego, co była we mnie, powędrowała do nieba, wraz z moją duszą, z ostatnią łzą, jaką uroniłem.”

„Każde westchnienie to jakby cząsteczka życia, która się od człowieka odrywa.”

„Śmierci nie rozdziela się jak majątku. Nikt nie idzie szukać smutku.”

„Zaczynam spłacać długi. Lepiej zacząć wcześnie, żeby jak najprędzej skończyć.”

„(…) nawet zwierzęta zdają sobie sprawę, kiedy popełniają zbrodnię.”

„(…) może wcale już nie wróci. Tak zaczynali wszyscy. Muszę iść tu, muszę iść tam, coraz dalej. Aż wreszcie odeszli tak daleko, że już nie wrócili.”

„Tu nie ma się gdzie położyć – zauważyłem.
– Tym niech się pan nie martwi. Pan pewnie bardzo zmęczony, a zmęczenie to dobry materac do spania.”

“No one knows better than I do how far heaven is, but I also know all the shortcuts. The secret is to die, when you want to, and not when He proposes. Or else to force Him to take you before your time.”