„Mam pewność, że film powinien być jednym z języków światowych.”
Źródło: Ce bougre de monde noveau…, „Cahiers du Cinéma” nr 78, grudzień 1957, cyt. za: Jerzy Płażewski, Język filmu, op. cit., s. 29.
Jean Renoir – francuski reżyser filmowy, producent, scenarzysta, aktor i pisarz. Czołowy przedstawiciel francuskiego realizmu. Zdobywca Oskara, wielokrotnie nagradzany na festiwalach filmowych.
Był drugim dzieckiem Aliny Victorine Charigot oraz znanego malarza impresjonisty Augusta Renoira. Książka Pierre-Auguste Renoir, mon père, którą wydano w roku 1962 i 1981 , jest uważana za najbardziej wyczerpujące źródło biograficzne o tym artyście. Innego rodzaju hołdem wobec ojca był film French Cancan, który Renoir nakręcił w 1955 roku.
Jego starszy brat Pierre był znanym aktorem teatralnym i filmowym, dyrektorem Comédie-Française.
Od roku 1924 do końca lat 60. wyreżyserował lub zagrał w ponad 40 filmach. Początkowo kręcił filmy nieme , a w roku 1931 nakręcił swój pierwszy film dźwiękowy Suka.
„Mam pewność, że film powinien być jednym z języków światowych.”
Źródło: Ce bougre de monde noveau…, „Cahiers du Cinéma” nr 78, grudzień 1957, cyt. za: Jerzy Płażewski, Język filmu, op. cit., s. 29.
Źródło: Ce bougre de monde noveau…, „Cahiers du Cinéma” nr 78, grudzień 1957, cyt. za: Jerzy Płażewski, Język filmu, Książka i Wiedza, Warszawa 2008, s. 29.
„W latach dwudziestych każdy filmowiec był genialny.”
na konferencji prasowej w Brukseli 8 czerwca 1958.
Źródło: Jerzy Płażewski, Język filmu, op. cit., s. 32.
“The real hell of life is everyone has his reasons.”
Wariant: The truly terrible thing is that everybody has their reasons.