Janusz Julian Maciejewski – polski filolog, specjalizujący się w historii literatury polskiej, krytyce literackiej i socjologii literatury. Polski wolnomularz.
Studiował polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim, wśród jego wykładowców był Zdzisław Skwarczyński. w 1951 roku ukazały się jego pierwsze prace dotyczące historii literatury, a także teksty krytyczne. Pracował na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, w 1968 roku po wydarzeniach marcowych został odsunięty od zajęć dydaktycznych. W 1969 roku zatrudnił się w Instytucie Badań Literackich PAN.
Na Uniwersytet Warszawski wrócił w 1981 roku, pracował w Instytucie Literatury Polskiej do przejścia na emeryturę w 2000 roku. W roku 1990 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Był członkiem polskiego PEN-Clubu, a w latach 1999-2001 jego prezesem.
W 2007 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Współtwórca powojennego odrodzenia polskiego wolnomularstwa. Mistrz Loży Matki „Kopernik”, kilkakrotnie wybierany jej czcigodnym, w latach 1994-1999 wielki mistrz, a potem wielki mistrz honorowy Wielkiej Loży Narodowej Polski.
Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie
Wikipedia
✵
2. Czerwiec 1930 – 9. Luty 2011
