Irena Conti Di Mauro – polsko-włoska dziennikarka, pisarka, poetka. Była członkiem Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu, gdzie reprezentowała państwo włoskie.
Urodzona jako Irena Gelblum, była członkinią Żydowskiej Organizacji Bojowej, uczestniczyła w powstaniu warszawskim, za co otrzymała Krzyż Walecznych. Po wojnie wyszła za mąż za Ignacego Waniewicza. W 1968 opuściła Polskę po wyrzuceniu z pracy. W późniejszych latach ukrywała swoją przeszłość i przedstawiała się jako polska poetka włoskiego pochodzenia.
Jako Irena Conti była autorką książek poetyckich, reportaży literackich i opowiadań, tłumaczka poezji, m.in. ks. Jana Twardowskiego.
Cytowana m.in. przez papieża Jana Pawła II i ks. Jana Twardowskiego.
Trzem tożsamościom pisarki swoją biografię Wybór Ireny poświęcił Remigiusz Grzela.
Wikipedia