Ieng Sary – kambodżański polityk, wicepremier i minister spraw zagranicznych w Demokratycznej Kampuczy.
Skończył Liceum Sisowath w Phnom Penh, a następnie uzyskał stypendium w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu, gdzie w 1951 wstąpił do francuskiej partii komunistycznej. Uważa się, że był założycielem Koła Marksistowskiego Studentów Khmerskich w Paryżu. Po powrocie do Kambodży w 1957 pracował jako nauczyciel w Liceum Sisowath. Przypuszcza się, że do Czerwonych Khmerów dołączył w 1963.
Gdy Czerwoni Khmerzy przejęli władzę w 1975 został wicepremierem i ministrem spraw zagranicznych. Jego żona Ieng Thirith pełniła w tym rządzie funkcję ministra spraw socjalnych.
Po upadku reżimu uciekł do Tajlandii i został zaocznie skazany na karę śmierci przez Ludowy Trybunał Rewolucyjny w Phnom Pehn. Kontynuował swoje zaangażowanie w działalność rządu khmerskiego na uchodźstwie. Oficjalnie odciął się od Czerwonych Khmerów w sierpniu 1996 w zamian za akt łaski udzielony przez króla Norodoma Sihanouka. Zajął się wtedy eksploatacją kamieni szlachetnych i drewna egzotycznego w okolicach miasta Pailin, dorabiając się wielomilionowego majątku.
Aresztowany 12 listopada 2007 na podstawie nakazu wydanego przez Nadzwyczajną Izbę Sądu Kambodży pod zarzutem złamania Konwencji Genewskiej z 1949 r. oraz zbrodni ludobójstwa. Wstępne przesłuchanie odbyło się 27–30 czerwca 2011, proces rozpoczął się 21 listopada 2011, lecz przerwała go śmierć oskarżonego.
Wikipedia
„Naszym błędem było podążanie drogą rewolucji kulturalnej i Bandy Czworga.”
Źródło: Adam W. Jelonek, Korzenie intelektualne i ideologiczne ruchu Czerwonych Khmerów http://web.archive.org/20110513221656/trzeciswiat.wordpress.com/2011/04/29/korzenie-intelektualne-i-ideologiczne-ruchu-czerwonych-khmerow/
