Hugh Laurie cytaty

„Ojciec wpoił mi przekonanie, że medycyna ratuje życie. Nie mam zaufania do tych wszystkich alternatywnych praktyk, o jakich coraz częściej słychać w ostatnich latach. Moja recepta jest prosta: jeśli źle się czujesz, to idź do lekarza, a nie licz na to, że pomogą ci jakieś zaklęcia.”

„Dostaję propozycje od różnych reżyserów, ale nie wyobrażam sobie, żebym w tej chwili nagle rzucił wszystko i przestał grać House'a. To dla mnie nie tylko przyjemność, ale i źródło utrzymania. Gram tę postać już od sześciu lat, mało który aktor ma w życiu tyle szczęścia. Nie tak dawno słyszałem w radiu rozmowę, z której wynikało, że przeciętny okres zatrudnienia w banku czy firmie ubezpieczeniowej wynosi trzy i pół roku. Trzy i pół roku! Kiedy zaczynałem karierę, do pracy w banku szło się z myślą, że człowiek spędzi w tej instytucji czterdzieści lat, aktorstwo zaś związane było z wielkim ryzykiem. Teraz wszystko się pozmieniało. Aktor ma stabilniejsze zajęcie niż urzędnik z firmy ubezpieczeniowej. Nie chce się wierzyć, ale tak to wygląda. Oczywiście mam świadomość, że serial kiedyś dobiegnie końca i trzeba będzie poszukać sobie innego źródła zarobku. Nic, co dobre, nie trwa wiecznie.”

„Co tydzień mamy spotkanie, czytamy odcinek i David Shore pyta: „Co sądzicie?” na co odpowiadam: „Powinniśmy to wydrukować na niebieskim papierze, ładniej by wyglądało.” To wszystko, co mam do dodania, bo większość tych scenariuszy jest po prostu wyśmienita.”

„Ciężką pracą, w pocie czoła ludzie wiedzę zdobywają, jednak w porównaniu z ropuchem mądrość mają bardzo małą.”

„Zjadłem absolutnie ohydny lunch z O'Nealem na ulicy Whitehall, chociaż jedzenie było zupełnie smaczne.”

„Pracujemy w takim tempie, że nie mam czasu zastanawiać się nad tym, co będzie w następnych odcinkach.”

„Naprawdę nie mam pojęcia, na czym polega sekret popularności Doktora House'a. I chyba nie chcę tego wiedzieć. Jeśli pozna się rozwiązanie, cała zagadka błyskawicznie straci urok. I wtedy serial się skończy.”

„Pamiętam, że kiedy przyjmowałem tę rolę, bardzo nie podobał mi się tytuł. Wydawało mi się nawet, że House będzie postacią drugoplanową; nie sądziłem, że cały serial może być osnuty wokół tak antypatycznego osobnika. Sugerowałem, że można zamiast nazwiska bohatera dać nazwę szpitala, w którym rozgrywa się akcja czy coś podobnego. Ale trafiła mi do przekonania interpretacja, że House to w istocie serial nie tyle medyczny, co raczej kryminalny, jak Columbo czy Kojak. Bohater występuje jako detektyw, który usiłuje odnaleźć sprawcę zbrodni, opierając się na rozmaitych wskazówkach i przesłankach. Tyle, że oczywiście tutaj przestępcą jest wirus, który ukrywa się w organizmie pacjenta. Wydaje mi się, że ten motyw lekarskiego śledztwa znacznie wpłynął na popularność serialu.”

„(…) na tym właśnie polega cała magia zawodu aktora: staramy się, by ludzie wierzyli, że jesteśmy lepsi niż w rzeczywistości. Prezentujemy widzom udoskonalone wersje samych siebie. Poniekąd sami też staramy się dążyć do tego ideału, ale nie zawsze się udaje. Jeśli więc czegokolwiek nauczyłem się od House'a, to głównie tego, że nie jestem wystarczająco bystry, aby zostać lekarzem.”

„House jest jak facet stojący na gzymsie – jest określona ilość czasu, jaką można tam spędzić. Nie można stać przez 15 lat, bo widzowie zaczną wołać: „Och, skaczże!””

„Pamiętam, że kiedy przyjmowałem tę rolę, bardzo nie podobał mi się tytuł. Wydawało mi się nawet, że House będzie postacią drugoplanową; nie sądziłem, że cały serial może być osnuty wokół tak antypatycznego osobnika. Sugerowałem, że można zamiast nazwiska bohatera dać nazwę szpitala, w którym rozgrywa się akcja czy coś podobnego. Ale trafiła mi do przekonania interpretacja, że House to w istocie serial nie tyle medyczny, co raczej kryminalny, jak Columbo czy Kojak.”

“It was a beautiful afternoon; one to make you realise that God really can be very good sometimes with weather and scenery.”

“It's a terrible thing, I think, in life to wait until you're ready. I have this feeling now that actually no one is ever ready to do anything. There is almost no such thing as ready. There is only now. And you may as well do it now. Generally speaking, now is as good a time as any.”

“I never was someone who was at ease with happiness.”

“Now, my mom always said two wrongs don't make a right. But she never said anything about four wrongs, and that always left me confused.”

“Keep on being yourself.”

“I don't take off my helmet a lot of the time - that's one of the really good things about riding a bike. I can go all over the place and no one knows who I am.”

“I don't believe in God, but I have this idea that if there were a God, or destiny of some kind looking down on us, that if he saw you taking anything for granted he’d take it away. So he'll be like: 'You think this is going pretty well?”

“O'Neal had uttered three words: 'Conspiracy to murder.'
The correct word for me to repeat in an incredulous tone of voice would have been 'murder'; a very small, and psychiatrically disturbed, section of the population might have opted for the 'to'; but the one word out of the three I most definitely should not have chosen to repeat was 'conspiracy.”

“Death and disaster are at our shoulders every second of our lives, trying to get at us. Missing, a lot of the time. A lot of miles on the motorway without a front wheel blow-out. A lot of viruses that slither through our bodies without snagging. A lot of pianos that fall a minute after we've passed. Or a month, it makes no difference.
So unless were going to get down on our knees and give thanks every time disaster misses, it makes no sense to moan when it strikes.”

“Pain is an event. It happens to you, and you deal with it in whatever way you can.”

“Happiness is the twinkle in your grandmother's eye as you reverse the tractor off her legs.”

“The only good thing I've ever noticed about money, the only positive aspect of an otherwise pretty vulgar commodity, is that you can use it to buy things.”

“Driving a motorcycle is like flying. All your senses are alive. Being House is like flying, too. He's free of the gravity of what people think.”

“This was the tricky bit. The really tricky bit, trickiness cubed.”

“She turned towards me and narrowed her eyes… narrowed them horizontally, not vertically.”

“It is the middle of December now, and we are about to travel to Switzerland - where we plan to ski a little, relax a little, and shoot a Dutch politician a little.”

“There’s an undeniable pleasure in stepping into an open-top sports car driven by a beautiful woman. It feels like you’re climbing into a metaphor.”

“Newton's Third Law of Conversation, if it existed, would hold that every statement implies an equal and opposite statement. To say that I'd turned the offer down raised the possibility that I might not have done.”

“Humility was a cult in my family. I only got it out of my father by accident when he was very old that he had won an Olympic gold medal.”

“Just because it's a bad job doesn't mean I need to do it badly.”

“It was the sheer variety of the pain that stopped me from crying out. It came from so many places, spoke so many languages, wore so many dazzling varieties of ethnic costume, that for a full fifteen seconds I could only hang my jaw in amazement.”

“Having a vote once every four years is not the same thing as democracy.”

“Love is a word. A sound. Its association with a particular feeling is arbitrary, unmeasurable, and ultimately meaningless”

“Dawn was definitely pulling into the station by now, and the snow had begun to throb with an electric, new-fallen whiteness. It climbed the inside of my trousers, and clung, squeakily, to the soles of my boots, and the bit just in front seemed to say ‘don’t walk on me, please don’t walk... oh.”

“I was only allowed to wear a sock. But the only way to do the shot was to be naked. It's been my worst nightmare ever since the showers at school - I couldn't believe I was living it.”

“We were walking through Hyde Park, going nowhere in particular, holding hands for a bit, then letting go as if holding hands wasn't one of life's big deals.”

“The first item was fighting under the name ‘Crostini of Mealed Tarroce, with Benatore Potatoes’ and weighed in at an impressive twelve pounds sixty-five. The Ralph Lauren blonde came over and asked me if I needed any help with the menu, and I asked her to explain what potatoes were. She didn’t laugh.”

“I found a cab eventually, and told the driver in fluent English that I wanted Wenceslas Square. This request, I now know, is phonically identical to the Czech phrase for ‘I am an air-brained tourist, please take everything I have’.”

“They said it was a sitting-room, but I don’t know why they’d decided to confine its purpose just to sitting. Obviously, sitting was one of the things you could do in a room this size; but you could also stage operas, hold cycling races, and have an absolutely cracking game of frisbee, all at the same time, without having to move any of the furniture.
It could rain in a room this big.”