Honoriusz Balzac: Na czasie cytaty (strona 6)

„Burze i cierpienia spotykane na wyżynach oszacują tylko duchy szlachetne, tam zamieszkujące.”

„Płynąc z prądem, zawsze się gdzieś zapłynie.”

„Cnoty, panie studencie nie da się dzielić na kawałki: albo jest, albo jej nie ma.”

„Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy.”

„Dziennikarstwo to piekło, otchłań, niesprawiedliwości, kłamstwa, zdrady, której nie można przejść i z której nie można wyjść czystym, chyba mając za przewodnika, jak Dante, boski laur Wergilego.”

„Nieświadomość sprawia nieraz to samo co wyrachowanie.”

„Być dziennikarzem – to dzierżyć władzę prokonsula w republice pióra.”

„Mężatka jest niewolnicą, którą trzeba umieć osadzić na tronie.”

„Czym jest słońce dla ziemi, tym miłość dla duszy.”

„Społeczeństwo francuskie miało być historykiem, ja miałem być tylko sekretarzem.”

„Pamiętać należy w małżeństwie, że kobieta żyje uczuciem.”

„Nienawiść jak miłość – żywi się byle czym.”

„Nie nieznośniejszej rzeczy niż człowiek szczęśliwy.”

„Nieszczęście jest naszym najlepszym nauczycielem, nieszczęście nauczy wartości pieniądza, ludzi i kobiet.”

„Niewielka jest liczba wybrańców bożych.”

„Talent, to istota duchowa, która, jak wszystkie żywe stworzenia, w dziecięctwie skłonna jest do chorób.”