Honoriusz Balzac: Na czasie cytaty (strona 4)

„Talent polega na połączeniu siły twórczej ze zdolnością wykonawczą.”

„Egoizm żre wszystkie sfery społeczne.”

„Cóż to za przyjaźń, która cofa się przed solidarnością?”

„Chwała to słońce martwych.”

„Człowiek dochodzi do czegoś jedynie pod żelazną ręką konieczności.”

„Małżeństwo jest wiedzą.”

„Jeśli miłość jest dzieckiem, przywiązanie jest dojrzałym człowiekiem.”

„Poeci wolą raczej chłonąć wrażenia niż wchodzić w innych, aby studiować mechanizm uczuć.”

„Łóżko to barometr małżeński, wskazujący, czy uczucia żony wzrastają, czy obumierają.”

„Kobiety bez duszy nie mają w swoich gestach nic miękkiego.”

„Cierpienie daje wielkość wszystkiemu.”

„Mężowi nie wolno pierwszemu zasypiać ani pierwszemu się budzić.”

„Nie będzie przyjacielem kobiety, kto może być jej kochankiem.”

„Niedola miewa swoje nawiasy.”

„Skąpstwo zaczyna się tam, gdzie ubóstwo się kończy.”

„Człowiek nie jest ani dobry, ani zły.”

„Życie to praca, rzemiosło, którego trzeba się nauczyć. Kiedy człowiek, przebywszy wszystkie bóle życia, nauczył się go wreszcie, fibry jego hartują się i nabywają pewnej gibkości, która pozwala im panować nad swą wrażliwością.”

„Nic nie może stać się ludziom, którzy nic nie mają.”

„Przed trzydziestką uczciwość i talent są jeszcze jakąś hipoteką. Później nie można już polegać na człowieku.”