Honoriusz Balzac: Na czasie cytaty (strona 2)

„Człowiek może iść od niechęci do miłości; ale skoro zaczął od miłości, a doszedł do niechęci, nie powraca już do miłości nigdy.”

„Czuć, kochać, cierpieć, poświęcać się, będzie zawsze treścią życia kobiety.”

„Nie żartuj nigdy z głupszymi.”

„Kiedy kobieta kocha, przebacza wszystko, nawet zbrodnie; kiedy nie kocha, nie przebacza niczego, nawet cnót.”

„Przychodzi taka chwila w życiu rodzinnym, gdy dzieci, chcąc nie chcąc, stają się sędziami rodziców.”

„Litość wynosi tyleż miernot, ile zawiść poniża wielkich artystów.”

„Humor jest uprzejmością rozpaczy.”

„Ten, kto tak bardzo podoba się wszystkim – nie podoba się nikomu, a najgorszą z wad jest nie mieć żadnej.”

„Kiedy kobieta dojdzie do tego, iż żałuje swej słabości, przeciąga niby gąbką po całym życiu, aby wymazać zeń wszystko.”

„Ci, którzy znają miłość w jej bezmiarach, wiedzą, że nie sposób kosztować jej rozkoszy nie przyswoiwszy sobie jej cnót.”

„Zawiedzione namiętności, urażone próżności są gadatliwe. Nałogi, gorycz, zemsta to najlepsi agenci policyjni.”

„Kobieta żyje sercem, głową albo namiętnością.”

„Im życie bardziej nikczemniejsze tym więcej człowiekowi zależy na nim; jest ono wówczas protestem, ciągłą zemstą.”

„Kto może wszystko powiedzieć, dochodzi do tego, że może wszystko zrobić.”

„Traf jest największym powieściopisarzem świata.”

„Kobieta ma naturę kameleona.”

„Prawodawca sili się wszystko skupić w państwie, jak gdyby ono mogło działać.”

„Nieraz bowiem miałem sposobność stwierdzić, że kiedy dobroczynność nie szkodzi dobroczyńcy – zarzyna obdarowywanego.”

„W małżeństwie powinno się walczyć bezustannie przeciwko potworowi, który pożera wszystko: przyzwyczajeniu.”