Herman Auerbach – polski matematyk żydowskiego pochodzenia, jeden z czołowych przedstawicieli lwowskiej szkoły matematycznej.
Studiował początkowo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, jednak wkrótce przeniósł się na studia matematyczne na Wydziale Filozoficznym UJK. Ukończył je w 1926. W 1928 obronił doktorat na podstawie rozprawy O polu krzywych wypukłych o średnicach sprzężonych, a w 1935 habilitował się. W październiku 1936 otrzymał prawo veniam legendi z zakresu matematyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Był starszym asystentem w Zakładzie Matematycznym UJK kierowanym przez prof. Eustachego Żylińskiego.
Podczas pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa był profesorem analizy funkcjonalnej Uniwersytetu. Udowodnił tzw. lemat Auerbacha . Po zajęciu miasta przez Niemców został uwięziony w lwowskim getcie. Popełnił samobójstwo w szpitalu, by uniknąć transportu przez Niemców do obozu zagłady w Bełżcu.
Wikipedia
„W chaosie bowiem wprawdzie niczego nie można znaleźć, ale też niczego nie można zgubić.”
Źródło: Wacław Gołembowicz, Uczeni w anegdocie, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1968, s. 211.
