Heinrich Friedrich Reinefarth, znany jako Heinz Reinefarth – niemiecki wojskowy, od 1932 członek NSDAP, SS-Gruppenführer i Generalleutnant der Waffen-SS. Zbrodniarz hitlerowski, odpowiedzialny za liczne zbrodnie wojenne, popełnione przez wojska niemieckie podczas tłumienia powstania warszawskiego.
Po wojnie zachodnioniemiecki polityk. W latach 1951–1967 burmistrz miasta Westerland, w okresie 1958–1967 poseł do Landtagu Szlezwika-Holsztynu.
Nigdy nie poniósł odpowiedzialności za popełnione zbrodnie.
Wikipedia
„To nasz największy problem, rozumie pan? Nie mamy tyle amunicji, żeby ich wszystkich sprzątnąć.”
uwaga wygłoszona na widok kolumny polskiej ludności cywilnej wysiedlanej z Warszawy podczas powstania warszawskiego.
Źródło: Niclas Sennerteg, Kat Warszawy, Sensacje XX wieku, Warszawa 2009, s. 143.
„Myśmy i tego wroga pokonali, i zadali mu straty w ludziach wynoszące około 1/4 miliona.”
fragment artykułu Reinefartha, opisującego działania jego grupy bojowej podczas powstania warszawskiego.
Źródło: „Ostdeutscher Beobachter” z 5 listopada 1944 (cyt. za: Zbrodnie okupanta w czasie powstania warszawskiego w 1944 roku (w dokumentach), pod red. Szymona Datnera i Kazimierza Leszczyńskiego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1962, s. 396).
„Jeśli istnieje piekło, to jest nim walka uliczna.”
Źródło: Krzysztof Kąkolewski, Co u pana słychać, op. cit., s. 76.
„Co robić z cywilami? Mam więcej jeńców niż amunicji.”
fragment rozmowy telefonicznej Reinefartha z generałem Nikolausem von Vormannem (5 sierpnia 1944).
Źródło: Tadeusz Sawicki, Rozkaz zdławić powstanie. Niemcy i ich sojusznicy w walce z powstaniem warszawskim, Bellona, Warszawa 2010, s. 31.
list wysłany przez Reinefartha do Reichsführera-SS Heinricha Himmlera w dniu 19 sierpnia 1944.
Źródło: Zbrodnie okupanta w czasie powstania warszawskiego w 1944 roku (w dokumentach), op. cit., s. 387.
Źródło: Krzysztof Kąkolewski, Co u pana słychać, Zysk i s-ka, Poznań 2010, s. 77, 78.
„Moim przeznaczeniem w życiu było widzieć ruiny.”
Źródło: Krzysztof Kąkolewski, Co u pana słychać, op. cit., s. 82.
