Guy Standing: Praca

„Antyczni Grecy zrozumieli lepiej niż nasi współcześni politycy rozróżnienie między pracą w sensie labour a pracą w sensie work, a także pomiędzy zabawą (play) a wypoczynkiem (leisure) lub tym, co zwali schole. Ci, którzy wykonywali jakąś pracę najemną, nie byli obywatelami. Obywatele nie pracowali, oni pozwalali sobie na praxis – wraz z rodziną i przyjaciółmi oddawali się zajęciom wewnątrz domu i wokół niego. Była to działalność „reprodukcyjna”, zajęcia wykonywane dla siebie, dla wzmocnienia osobistych relacji lub po to, by włączyć się w życie publiczne społeczności. Ich społeczeństwo wedle naszych standardów było niesprawiedliwe, zwłaszcza pod względem traktowania kobiet, lecz już wtedy zrozumieli oni, dlaczego niedorzeczne jest ocenianie wszystkiego w kategoriach pracy najemnej.”

Guy Standing

Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa
Źródło: s. 54.

O życiu , O kobietach , O rodzinie , O domu

„Jest jeszcze jedna wielka sprawa: rządowe wsparcie, w postaci bezpośrednich dopłat czy jakiejkolwiek innej, dla olbrzymich korporacji. W imię zadowolenia inwestorów, wolnego rynku, kursów walut i interesów wielkiego kapitału rządzący są w stanie dosłownie sprzedać Polskę. Nie tylko Polskę zresztą, każde państwo. „Tania praca” stała się hasłem reklamowym mającym przyciągać firmy na peryferyjne rynki. To obrzydliwe. Raz za razem nasze rządy pokazują gotowość, by pójść na rękę inwestorom i korporacjom, którzy robią w ten sposób wielkie pieniądze. Jeśli lewica nie będzie się tym zajmować, może równie dobrze spakować walizki i iść do domu.”

Guy Standing

Źródło: wywiad Jakuba Dymka, Nowa klasa – prekariat http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20141119/standing-skazani-na-polityczny-frazes, krytykapolityczna.pl, 19 listopada 2014.

O pieniądzach , O domu , O wsparciu

„Iberyjscy indignados występujący przeciw niestabilnemu zatrudnieniu, odrzucają tradycyjne partie polityczne, wzywając do szeregu raczej niespójnych zmian. (…) Światowy prekariat, spajany jedynie strachem przed brakiem bezpieczeństwa, nie stanowi jeszcze klasy w marksistowskim rozumieniu. Jest to jednak grupa społeczna, w której łonie rodzi się poczucie wspólnej słabości. Obejmuje nie tylko pracowników dorywczych, osoby zatrudnione tymczasowo lub w niepełnym wymiarze czasu pracy na niskich stanowiskach.(…) Rozwój prekariatu został przyspieszony przez neoliberalną globalizację, która stworzyła fetysze elastyczności rynku pracy, urynkowienia wszystkiego i restrukturyzacji systemów opieki społecznej.”

Guy Standing

Źródło: Andrew Ross, Bunt galerników, „London Review of Books”, tłum. „Forum”, 27 czerwca 2011.

O strachu , O czasie

„Do większości jeszcze nie dotarło, że prekariusze tracą ochronę i wsparcie nie dlatego, że są leniwi i głupi, ale dlatego, że system wciąż tworzy nowe pułapki prekaryzacji. Kiedy przechodzi się z niskiego zasiłku na niską płacę, trudno oprzeć się pokusie wyboru mniej pewnej, a trochę lepiej płatnej pracy. I nie ma czasu szukać lepszej pracy, bo trzeba wykonywać tę, którą się ma. To jest system absurdalny ekonomicznie i groźny politycznie.”

Guy Standing

Źródło: wywiad Jacka Żakowskiego, Dlaczego prekariat może być niebezpieczny http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/swiat/1622633,3,dlaczego-prekariat-moze-byc-niebezpieczny.read, polityka.pl, 16 czerwca 2015.

O wsparciu , O czasie

„Alienacja wynika z wiedzy, że to, co się robi, nie służy ani temu, kto robi, ani nawet celom, które ceni się i szanuje – robi się to po prostu dla innych, na ich żądanie. Takie położenie zwykło się postrzegać jako cechę definiującą proletariat. Prekariusze doświadczają jeszcze kilku innych, specjalnych elementów. Jednym z nich jest poczucie bycia oszukanym: gdy słyszą, że powinni być wdzięczni i szczęśliwi, bo mają pracę, a nade wszystko, że powinni być „pozytywnie nastawieni”. Mają być szczęśliwi, chociaż nie widzą powodu. (…) Ludzie w takich okolicznościach często doświadczają społecznej dezaprobaty i głębokiego poczucia bezcelowości. Natomiast brak zajęcia tworzy rodzaj moralnej pustki.”

Guy Standing

Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa
Źródło: s. 67.

O ludziach , O wiedzę

„Wyzysk nie polega jedynie na tym, że płaci się za mało. Coraz częściej chodzi o to, że przesuwa się wiele zadań – nietraktowanych jak praca – poza formalne godziny. (…) Prekariat wykonuje szczególnie dużo związanych z pracą obowiązków – wypełnianie CV, szukanie zleceń, kursy językowe, szkolenia, networking – w czasie, który zupełnie nie jest traktowany jak czas pracy.”

Guy Standing

Źródło: wywiad Jakuba Dymka, Nowa klasa – prekariat http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20141119/standing-skazani-na-polityczny-frazes, krytykapolityczna.pl, 19 listopada 2014.

O czasie

„Prekariusz nie ma energii i czasu na aktywność artystyczną, polityczną i towarzyską. Jego życie jest skolonizowane przez pracę. (…) [Prekariusze] są przekonani, że ich doba jest za krótka, żeby zaangażować się społecznie albo spróbować pojąć zasady rządzące debatą publiczną. To też ci sami ludzie, którym najintensywniej wciskane są medialne frazesy. Spójrz na te reklamy za oknem! Jest naprawdę zimno i paskudnie, a tu widzisz krzyczące do ciebie hasło: „Kup sobie słoneczne wakacje last minute!””

Guy Standing

Pula możliwości, którą się im przedstawia, jest bardzo ograniczona.
Źródło: wywiad Jakuba Dymka, Nowa klasa – prekariat http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20141119/standing-skazani-na-polityczny-frazes, krytykapolityczna.pl, 19 listopada 2014.

O życiu , O ludziach , O czasie , O wakacjach