„Jam jest haitański sztandar. Jedyny i niepodzielny. Jestem bytem niematerialnym.”
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 86
„Jam jest haitański sztandar. Jedyny i niepodzielny. Jestem bytem niematerialnym.”
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 86
„Jestem rewolucjonistą, nie znam litości. Moim jedynym prawdziwym towarzyszem jest karabin.”
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 87.
przerobiona na potrzeby kultu jednostki Duvaliera Credo Kościoła katolickiego.
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 87
„Zamieniłem go w koguta, aby nie mógł nam szkodzić. Znajdzie go pan w pałacowym kurniku.”
odpowiadając dziennikarzowi „L’Aurore” na temat losów zaginionego antyduvalierowskiego opozycjonisty.
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 88.
niedokończony napis na murze okalającym cmentarz w Port-au-Prince, który nieznany nikomu przechodzień namalował pędzelkiem.
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 84
oficjalna tytulatura, jaką obrał sobie Duvalier.
Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 85–86.