Fernand Bonnier de La Chapelle cytaty

Fernand Bonnier de La Chapelle – członek francuskiego ruchu oporu, zabójca dowódcy francuskiej floty François Darlana, za co został skazany na karę śmierci. Jego szybki proces i egzekucja stały się podstawą wielu spiskowych teorii odnośnie tego, kto faktycznie stał za zamachem.

Jako student jednego z paryskich liceów po kapitulacji Francji brał udział w antyniemieckiej demonstracji 11 listopada 1940 roku. Następnie potajemnie przekroczył linię demarkacyjną pomiędzy Francją a Niemcami po czym dostał się do Algierii, gdzie jego ojciec był dziennikarzem. Zdał baccalauréat w 1942.

Był zaskoczony zarówno samą operacją „Torch”, jak również licznym udziałem jego znajomych w tzw. puczu 8 listopada, w którym francuski ruch oporu przejął kontrolę nad kilkoma jednostkami administracyjnymi państwa Vichy. Później żałował, że żaden z jego znajomych nie zaproponował mu czynnego udziału w tym wydarzeniu.

Po tym jak Darlan poddał siły algierskie aliantom , generał Eisenhower pozostawił go na dotychczasowym stanowisku, co spotkało się z konsternacją w Londynie i Waszyngtonie. Wtedy Bonnier de La Chapelle i trójka jego znajomych zdecydowała o zamordowaniu Darlana. 24 grudnia de la Chapelle uzbrojony w pistolet Ruby czekał w korytarzu Summer Palace, kwatery Darlana w Algierii. Strzelił do niego dwa razy, raz w twarz i raz w klatkę piersiową. Następnie postrzelił asystenta Darlana w udo.

Trybunał wojskowy zebrał się następnego dnia, 25 grudnia. Bonnier de La Chapelle zeznał, że działał sam. Został skazany na karę śmierci. 26 grudnia został rozstrzelany przez pluton egzekucyjny. 21 grudnia 1945 sąd apelacyjny w Algierze dokonał jego rehabilitacji uznając, że działał "w interesie wolności Francji". Wikipedia  

✵ 4. Listopad 1922 – 26. Grudzień 1942
Fernand Bonnier de La Chapelle: 2   Cytaty 0   Polubień

Fernand Bonnier de La Chapelle cytaty

„Niczego nie żałuję.”

w czasie przesłuchania po dokonanym przez siebie zamachu.
Źródło: Dariusz Łyżnik, Morderstwa polityczne XX wieku, Oficyna Wydawnicza Maj, Warszawa 1992, s. 65.

„Proszę interweniować natychmiast. Jest to absolutna konieczność. Mam do Pana zaufanie, ale musi Pan działać szybko, bardzo szybko.”

napisane przed rozstrzelaniem na wizytówce swego wuja, którą przypadkowo nosił przy sobie; była to wiadomość, którą kapelan więzienny miał dostarczyć abbe Cordierowi – jednemu z pierwotnych spiskowców przeciwko władcy z łaski Vichy.
Źródło: Dariusz Łyżnik, Morderstwa polityczne XX wieku, op. cit., s. 66.