Erich Segal cytaty

„Jest jedynym człowiekiem na świecie, który kochał mnie dla mnie samej.”

„Śmierć dziecka sama w sobie nigdy nie jest końcem, ponieważ ono pozostaje żywe w umysłach rodziców. I ból po tej stracie narasta z upływem lat, gdy każda kolejna rocznica urodzin przynosi nowe dręczące i bolesne myśli.”

„Bóg spłatał ci brzydkiego figla. Dał ci wszystko. I pewno sam tak osłupiał na twój widok, że zapomniał dodać ci na koniec odrobinę wiary w siebie. W porządku. Nie jestem może tym facetem. Niełatwo się z tym pogodzić, ale jakoś sobie z tym poradzę. Mam tylko nadzieję, że pewnego dnia ktoś wbije ci trochę rozumu do tej twojej cudownej głowy i sprawi że pokochasz samą siebie.”

„Telefon to dość nędzny substytut. Kiedy odłoży się słuchawkę, nic w ręku nie pozostaje.”

„Uczucie może zaważyć na życiu człowieka. Może uczynić je pięknym, a może pokrzyżować wszystkie dobre plany.”

„Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić: przepraszam.”

„Nic się nie martw, wszystko będzie dobrze, cały świat podadzą Ci na talerzu. Już od dzisiaj, już od teraz – kochanie, zawsze będziesz stąpać po różach.”

„Dlaczego zadowala się margaryną, skoro mogłaby mieć prawdziwe masło? Siedzę tu przecież i topię się przy niej cały.”

„Wielki filozof, który stwierdził, że czas leczy rany, zapomniał dodać, ile musi być tego czasu.”

„Czy urodziłeś się już takim potworem, czy też musiałeś gdzieś pobierać lekcje?”

„A kim ja, u diaska, jestem, żeby Bóg miał dawać mi dwa razy to, czego inni nie dostają nigdy?”

„Dzieci są bystrzejsze, niż nam się wydaje. Dlatego tak bardzo je zawsze ranimy.”

„Jedno słowo, które rekompensuje wszystek trud życia. To… miłość.”

„Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.”

„Czuję czterdziestkę na karku. Powinniśmy być już rodzicami w średnim wieku, martwiącymi się o aparaty ortodontyczne naszych dzieci i tym podobne rzeczy. Patrząc na tempo, w jakim upływa czas, mam wrażenie, że gram w jakiejś wyjątkowo ważnej rozgrywce koszykarskiej i tak pochłonęła mnie gra, że kiedy spojrzałem na zegarek, ze zdziwieniem zorientowałem się, że pozostało mi tylko trzydzieści sekund do końca.”

„Życie składa się z kompromisów, a to, co zrobiłeś, jest mało ważne w ostatecznym rozrachunku.”

„Następnego ranka wchodzili na salę egzaminacyjną jak automaty, aby ponownie stawić czoło kolejnym testom, których pytania przyprawiały ich o takie mdłości, że prawie odruchowo zwracali informacje.”

„Dlaczego myślisz o zmartwieniach innych ludzi? Czyżbyś chciał przez to uniknąć analizy własnych uczuć?”

„Na zewnątrz sali wykładowej liczba przekleństw przerastała ilość jonów w powietrzu.”

„Uśmiechnęła się skromnie i wyszła na palcach z jego życia.”

„W zawiązku każdy człowiek zasługuje na pełną uwagę drugiego człowieka. Miłość nie jest zajęciem na pół etatu.”

“True love comes quietly, without banners or flashing lights. If you hear bells, get your ears checked.”

“I was afraid of being rejected, yes. I was also afraid of being accepted for the wrong reasons.”

“And then I did what I had never done in his presence, much less in his arms. I cried.”

“The pain of not knowing what to do was exceeded only by that of knowing what I had done.”

“Please, if one of us cries, let both of us cry. But preferably neither of us.”

“What the hell makes you smart?" I asked.
"I wouldn't go for coffee with you."
"Listen - I wouldn't ask you."
"That," she replied, "is what makes you stupid.”

“He had then warned his daughter not to violate the Eleventh Commandment.
"Which one is that?" I asked her.
"Do not bullshit thy father," she said.”

“Some were brilliant bordering on genius. Others, genius bordering on madness”

“Something may have been lost in translation, but it certainly wasn't love”

“You don't know about falling off cliffs, Prep­pie,' she said. 'You never fell off one in your god­damn life.'

'Yeah,' I said, re­cov­er­ing the power of speech. 'When I met you.”

“The ‘equilibrium’ that people see in me is really an illusion. I am as flawed as anyone. It’s only that I seem to have the knack of hiding.”

“What can you say about a twenty-five-year-old girl who died?”

“There was a brief silence. I think I heard snow falling.”

“What can you say about a twenty-five-year-old girl who died? That she was beautiful. And brilliant. That she loved Mozart and Bach. And the Beatles. And me.”

“What term do you employ when you speak of your progenitor?"
I answered with the term I'd always wanted to employ.
"Sonovabitch."
"To his face?" she asked.
"I never see his face."
"He wears a mask?"
"In a way, yes. Of stone. Of absolute stone.”

“Part of being a big winner is the ability to be a big loser. There is no paradox involved. It is a distinctly Harvard thing to be able to turn any defeat into victory”

“Jenny, if you're so con­vinced I'm a loser, why did you bull­doze me into buy­ing you cof­fee?'

She looked me straight in the eye and smiled.

'I like your body,' she said.”

“Quiet heroism or youthful idealism, or both? What do we know? That life without heroism and idealism is not worth living - or that either can be fatal?”

“although science could pinpoint the exact spot in the brain that ignites rage, they had yet to identify the location that produces love.”

“They glanced at one another like tigers taking measure of a menacing new rival. But in this kind of jungle you could never be sure where the real danger lurked.”

“It takes someone very special to help you forget someone very special.”