Emil Cioran: Na czasie cytaty (strona 4)

„Tajemnica: słowo, którym posługujemy się, aby zwodzić innych, wmawiać im, że jesteśmy od nich głębsi.”

„Gdyby nie myśl o samobójstwie, dawno bym się zabił.”

„Nie wszystko jest stracone, póki jesteśmy z siebie niezadowoleni.”

„Chciałbym roztopić się w jednej łzie, w której uwięzłyby promienie słońca, a ja mógłbym zapłakać u kresu światłości.”

„Co pan robi od rana do wieczora?
– Znoszę siebie.”

„Aforyzm? – Trochę ognia bez płomienia. Zrozumiałe, że nikt nie chce się przy nim grzać.”

„Granicą każdego bólu jest następny, jeszcze większy.”

„Pozwalając na pojawienie się człowieka, natura popełniła więcej niż błąd – zamach na siebie samą.”

„Oko może powiększać. W sercu wszystko jest wielkie.”

„Neron był melancholikiem. Bo jak inaczej mógłby kochać muzykę?”

„Czego dowodzi tekst naszpikowany cytatami? Skromności? Tchórzostwa? A może znawstwa? Bardziej niż tego wszystkiego – woli zaznaczenia, że temat autora bezpośrednio nie dotyczy.”

„Mowa i milczenie. Czujemy się bezpieczniejsi z szaleńcem, który mówi, niż z takim, który nie potrafi otworzyć ust.”