Carlos Fuentes: Na czasie cytaty (strona 2)

„Światło i figury wymagają kontemplacji.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Erynie, s. 121
Święta strefa

O świetle

„Świat zewnętrzny powinien zemścić się za tę negację lat, za tę pożądaną głębię psychologiczną, która znajduje upodobanie w negacji jedynej rzeczywistości, rzeczywistości powierzchni.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Erynie
Święta strefa

O świecie , O rzeczywostości

„Syreny śpiewają, by człowiek uległ. Wystawiają na próbę jego moc przeobrażania. A także jego wolę stałości, która jest tylko skokiem śmiertelnym w zapomnienie.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Happily ever after
Święta strefa

O śpiewie

„Słynna wrażliwość naszych czasów jest tylko starą rzeczywistością narcyzmu. Postarałam się być wiernym odbiciem.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Erynie, s. 126
Święta strefa

O rzeczywostości

„Słowa, które sobie mówimy, nie mają nic wspólnego z naszą obecnością i z naszymi ruchami.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Oto jest prawda
Guillermo Ramirez, s. 148
Święta strefa

„Są kłamstwa, które zbliżają cię do prawdy, ty nie, ty nie, chcesz tylko kłamstw, które cię oddalają.”

Carlos Fuentes

Postać: Bela
Rozdział: Tam gdzie się oznajmia i koresponduje, s. 116
Święta strefa

O kłamstwie

„Samotny bohater nie wymaga niezwykłości albo kontrastów.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Szczęście w kartach
Święta strefa

„Samotność mówi mi, że nie jestem sam. Że jest coś więcej.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Srebrna taśma
Święta strefa

O samotności

„Producenci istnieją po to, by bankrutować i dożywać swoich dni w chińskiej pralni.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Szczęście w kartach
Święta strefa

„Prawa nie mają nic wspólnego z rzeczywistością (…) Gdybym był sędzią, przede wszystkim sprawdziłbym każdy przypadek i pozwoliłbym się prowadzić własnemu poczuciu uczciwości i moim ludzkim uczuciom.”

Carlos Fuentes

Postać: ojciec Guillerma Ramireza Nervo
Rozdział: Tam gdzie się oznajmia i koresponduje
Święta strefa

O rzeczywostości , O emocjach

„Pracowity, ostrożny, przebiegły Ulisses, przywiązany do największego masztu, słuchający bez zagrożenia. Nie słyszał nic, oto jest prawda. Syreny mu nie śpiewały. Zagubiony statek minął w ciszy wyspy zaczarowane; głucha załoga wyobraziła sobie tę pokusę. Przywiązany kapitan powiedział, że słyszał i wytrzymał. Kłamał. To kwestia prestiżu, sensu legendy. Ulisses był własnym agentem od reklamy. Syreny tym razem, tylko tym razem, nie śpiewały: ten jeden raz, kiedy historia zanotowała ich śpiew (…) Ulisses mógł minąć je bez zagrożenia. Ulisses pragnął tylko być bohaterem antagonizując: zawsze puls agonii; nigdy śpiew syren, który słyszalny jest tylko dla tych, co już nie podróżują, już nie zdobywają się na wysiłek, wyczerpali się, chcą przeobrażeni przebywać w jednym tylko miejscu, które będzie mieściło ich wszystkich.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Happily ever after
Święta strefa

O wysiłku , Sens , O śpiewie , O prawdzie

„Pozostają mi tylko przeczucia, wierzyłam w tyle miejsc, które nie były moje, ile razy musiałam milczeć, jak połykałam słowa, które nie były moimi niespodziankami, niespodziankami nieświadomości tego, ile można wytrzymać, niespodziankami tych wszystkich spraw, które były we mnie, a ja ich nie znałam, już nie pamiętam, najgorsze jest to, co odgaduję na mój własny rachunek, i ryzyko, najgorsze jest to, że mogę popełnić wszystkie grzechy poza grzechem samotności, wszystko, tylko nie to, nie samotność, nie samotność wobec mojej twarzy w lustrze.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Erynie
Claudia Nervo, s. 132
Święta strefa

O samotności

„Pewnego dnia zatęsknimy za pałacami z końca wieku, burzonymi teraz, aby zastąpić je niepotrzebnymi i niezamieszkanymi drapaczami chmur.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Nieobecna dama
Święta strefa

O wieku

„Pamiętaj, że korzeniami tkwisz tutaj i że raz w życiu trzeba powrócić. To tak jak sok pnia drzewa, rozumiesz mnie chyba. Może być, że coś osiągniesz. Przynajmniej siłę, by stawić czoło sprawom, które tak czy inaczej są częścią twojego życia.”

Carlos Fuentes

Postać: ojciec Guillerma Ramireza Nervo
Rozdział: Tam gdzie się oznajmia i koresponduje
Święta strefa

O sile

„Nikt nie wie, ile złośliwości, ile obelg musiałaś znieść, mówisz, że czołgałaś się prosząc o przebaczenie tych, którzy nie mogli ci wybaczyć, oskarżasz się, że obdarzałaś swym gniewem tych, co na niego nie zasłużyli, mówisz, że mogłaś być wolna poprzez swoje niewolnictwo, mówisz o oddaleniu i dystansie, już nie przypominam sobie, nigdy o tym nie rozprawiam, obnażać się ze swoim bólem? nigdy! w ten sposób przestaje nazywać się bólem (…) jeśli zadali mi cierpienie, nie mówię im tego i nie zobaczą mnie, jak w mojej jamie liżę sobie rany, kto nie ofiarował mi całego nieba, aby nie dać mi ani skrawka chmury?.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Erynie, s. 132
Święta strefa

O przebaczeniu , O cierpieniu

„Nigdy nie będę wiedział nic więcej. Tajemnicą świata jest to, co dostrzegalne.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Srebrna taśma
Święta strefa

O tajemnicy

„Nie wierz w nic z tego, co ci opowiadam. To tylko moja legenda. Myślisz, że ja wiem, po co się urodziłam? Myślisz, że jestem przekonana o tym, że słuszne jest, co robię?”

Carlos Fuentes

Rozdział: Oto jest prawda, s. 151
Claudia Nervo do Guillerma, s. 151
Święta strefa

O myślach , O myśleniu

„Nie wiem, kogo może zainteresować moja historia; jest bardzo pospolita i zwyczajna; to po prostu rozczarowanie, nie warto go wspominać.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Tam gdzie się oznajmia i koresponduje
Święta strefa

O rozczarowaniu , O historii

„Nie ma nic lepszego, niż być blisko człowieka, który maluje albo pisze, albo rozprawia w swoim domu. Nie ma rozkładu godzin. Mieszkasz z nim i nie prosisz go o nic: daje ci cały swój czas.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Nieobecna dama
Święta strefa

O czasie , O domu

„Nie ma czasu. Nie masz zegarka; ty nie posiadasz niczego.”

Carlos Fuentes

Rozdział: Szczęście w kartach
Święta strefa

O czasie