Bogusław Adamowicz cytaty

„W otchłani wieczystymi kołującej dymy -
Jest kuźnica Chaosu… Tam – na służbie kornej,
W pożarach, niebosięgłe pracują Olbrzymy -
Kują z bryły kosmicznej jakiś byt potworny…”

„Słońca wniwecz rozbito, w gruz zwalono światy,
Błękity sklepień piorun roztrzaskał na dwoje –
Gdzieżeś twórczy aniele, bracie mój skrzydlaty,
Jutrznio słodkich ukochań, gdzie królestwo twoje?!…”

„Fala błyska i gaśnie… Lekki wietrzyk wzdycha,
Las się budzi, szmer bieży w jego głąb tajemną…
Wietrzyk ustał, szum zamilkł… Noc tak jasna, cicha,
Noc tak błoga… Ach czemuż ty nie jesteś ze mną?!…”

„Kain był pyszny i srogie miał serce,
Abel cnotliwy i godzien nagrody…
– I otoś przeklął Kaina – mordercę:
Kain, przeklęty, pobudował grody
Z żelaza… sługi ma liczne i żony,
I mnogie synów zeń idą narody…”

„Jest tragizm niepojęty w bezpłodności męce,
Która pali bez ognia i spopiela duchy;
W niej Życia geniusz twórczy załamuje ręce –
I serca drżąc w niej słyszą wyrzut skargi głuchy…”

„Nie wiadomo dlaczego i na co i po co,
Z okiem błędnie utkwionym w zaświatowej dali,
Ducha wzbijam na skrzydłach, jak na chwiejnej szali,
I spadam w dół, wieczystą przemożny nocą”