Barbara Rosiek: Na czasie cytaty (strona 2)

„Przemilczany problem nie istnieje.”

„Moje Królestwo jest pełne lęku – miałam coraz więcej wyznawców i coraz więcej wrogów.”

„Jedni cierpią w milczeniu, inni „krzyczą” na dachu wieżowca. To błąd istnienia, błąd porozumienia się z samym sobą.”

„Nawet na dnie istnieje granica estetycznej tolerancji.”

„Efekt pierwszego wzięcia kokainy całkowicie mnie zaskoczył. Gdyby ktoś mnie uprzedził, że po chwilach niebiańskiego uniesienia, ba, ekstazy kosmicznej, będę marzyła jedynie o całkowitym unicestwieniu każdej myśli, ruchu, każdej żywej cząstki mej istoty. Jakże obrzydliwy staje się mózg własny z pokładami pamięci, rozkołysanymi emocjami. (…) Jedno pchnięcie ścinające krew. Ptak z obciętymi skrzydłami, który drepcze w miejscu, podskakuje z nadzieją na lot.”

„Jasność bez światła.
Ciemność bez mroku.
Każdy nosi w sobie niespełnioną miłość.”

„Schizofrenicy to wybrańcy Boga, mogą uczynić wszystko, ale za szybko się wyczerpują.”

„Dlaczego każdy koniec nie miałby być szczęśliwy?”

„Ja tylko walczę o siebie
Ja tylko nie chcę umierać
Ja tylko pragnę pokochać.”

„Diable, Ty głupku, jeżeli się powieszę, to kogo będziesz dręczył?!”

„Prowokuję, odpowiada mi ciemnota i histeria małych dusz. Zazdroszczą mi buntu.”

„Mogli nas jedynie spacyfikować lekami, ale myśmy i tak wracali z nową duszą wypełnioną całym Wszechświatem.”

„Kiedy przyjaciel nie chce cię znać, czy kiedykolwiek był twoim przyjacielem? Chyba nie.”

„Jaki jest rozmiar tęsknoty, jak głęboko trzeba się w niej zanurzyć, by przestać krzyczeć? Przytulić się do jej dna. Wtedy nie czujesz wypychania na powierzchnię bólu.”

„Dziesięć lat temu żyłam w topieli. Teraz, kiedy zrozumiałam, że być może sięgam kresu, zaczęłam się ratować. Mój organizm się zestarzał i powrót z zaświatów stawał się trudniejszy.”

„Jedno jest cierpienie dla każdego na świecie – brak miłości.”

„Przemoc wobec ciała zabija też duszę.”

„Jak to jest, że ludzie, w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą?”

„Czy może istnieć na ziemi tak szalona, jedyna, wierna i prawdziwa miłość, jaką ma ćpun do narkotyku? Miłość, która niesie w sobie wszystkie formy zniszczenia? Dlaczego godzimy się na udręczenie?”