Aśwaghosza, skr. Aśvaghoṣa, devanāgarī: अश्वघोष – indyjski filozof-poeta.
Urodził się w Indiach, w mieście Saketa, w rodzinie bramińskiej. Saketa w czasach Buddy była uważana za jedno z sześciu najwspanialszych miast Indii i znajdowała się w kraju Kosala. Życie Aśwaghoszy zakończyło się natomiast w Peszawarze [3].
Uważa się, że był pierwszym dramaturgiem sanskryckim. Jest też uznawany za największego, po Kalidasie , poetę indyjskiego.
Aśwaghosza spopularyzował dworski styl poezji epickiej kavya . Najdawniejsze teksty poezji kavya, które przetrwały do dzisiaj, są jego autorstwa.[4]
Aśwaghosza był z początku studentem niebuddyjskich nauk, ale przegrywając debatę z Parśvą nawrócił się na buddyzm. Został religijnym doradcą króla Kuszanów , Kaniszki , który panował ok. 78 – 102 n.e.
Uważa się, że jest autorem wpływowego w tradycji mahajany tekstu buddyjskiego Przebudzenie wiary w mahajanie . Napisał też poemat epicki opisujący żywot Buddy, nazywany Czyny Buddy [1]; oraz Mahalankara .
Jego autorstwa jest również Saundaranandakavya, poemat w stylu kavya na temat nawrócenia Nandy , które umożliwiło jego wyzwolenie. Pierwsza połowa dzieła opisuje życie Nandy, druga natomiast zawiera opisy buddyjskich doktryn i praktyk ascetycznych[2].
Jest uznawany za 12. patriarchę medytacyjnej linii buddyzmu .
Wikipedia
Źródło: Buddha-carita III, 28–33, poemat epicki opisujący życie Buddy