Arthur Schopenhauer: Na czasie cytaty (strona 2)

„Odnajdywanie obiektywnej prawdy trzeba klarownie oddzielić od sztuki ukazywania twierdzeń jako prawdziwych.”

„Ponieważ stan nasz jest taki, że lepiej, by go nie było, zatem wszystko, co nas otacza, nosi tego ślady – dokładnie tak jak w piekle wszystko trąci siarką – albowiem wszystko jest zawsze niedoskonałe i złudne, wszystko, co miłe, splecione z niemiłym, każda rozkosz tylko połowiczna, każda przyjemność sama się niszczy, każdy środek zaradczy, do którego uciekamy się co dzień, co godzinę w biedzie, co chwila nas zawodzi i odmawia służby, stopień, na który wchodzimy, jakże często się załamuje (…), jednym słowem jesteśmy jak Fineasz, któremu harpie kalały każdą potrawę czyniąc ją niezdatną do spożycia.”

„Kto się bowiem nią [dumą narodową] odznacza, ten zdradza brak cech indywidualnych, z których mógłby być dumny. […] Kto ma wybitne zalety osobiste, ten raczej dostrzeże braki własnego narodu, ponieważ ma je bezustannie przed oczyma. Każdy jednak żałosny dureń, który nie posiada nic na świecie, z czego mógłby być dumny, chwyta się ostatniej deski ratunku, jaką jest duma z przynależności do danego akurat narodu; odżywa wtedy i z wdzięczności gotów jest bronić rękami i nogami wszystkich wad i głupstw, jakie naród ten cechują”

„Im doskonalszy jest przejaw woli, tym bardziej jawne staje się też cierpienie.”

„Mnie np. filozofia moja nigdy nie przyniosła zysku, ale bardzo wiele mi zaoszczędziła.”

„(…) nie masz żadnej szansy, ale ją wykorzystaj!”

„Piękno jest otwartym listem polecającym, który z góry zdobywa dla nas serca.”

„Dobry styl polega głównie na tym, że ma się coś do powiedzenia.”

„Zdrowy rozsądek może zastąpić prawie każdy stopień wykształcenia, lecz żadne wykształcenie zdrowego rozsądku.”

„Doniosłość teraźniejszości rzadko jest natychmiast rozpoznana; następuje to dopiero o wiele później.”

„To, co ludzie nazywają fatalną nieuchronnością, jest zwykle tylko ich własną głupotą.”

„Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.”

„Każdy człowiek powinien postrzegać siebie jako istotę, której istnienie jest konieczne.”

„Młodzieniec taki, posłany w świat, zewnętrznie bogaty, wewnętrznie ubogi, daremnie starał się zamienić skarby wewnętrzne zewnętrznymi; chciał wszystko otrzymać z zewnątrz – podobny starcom, którzy liczą, że zapach młodych dziewcząt doda im sił.”

„Lekarz zna choroby człowieka, adwokat jego złe działania, a kapłan jego potrzeby.”

„Wszelki czyn tylko o tyle posiada wartość moralną, o ile wynika ze współczucia.”

„Muzyka tym się różni od wszystkich innych sztuk, że nie jest odbiciem zjawiska lub lepiej: adekwatnej przedmiotowości woli, lecz jest bezpośrednim odbiciem woli samej.”

„Cnota skromności, jest wynalazkiem wątpliwej wartości, na użytek łajdaków.”

„Na tej samej zasadzie, gdy szare ułożymy obok czarnego uzna się je za białe; gdy obok białego – za czarne.”