Antym z Nikomedii – biskup, męczennik chrześcijański i święty Kościoła katolickiego.
Prowadził działalność apostolską będąc biskupem Nikomedii. W okresie prześladowań w czasach panowania Dioklecjana wobec prześladowców stając w obronie współwyznawców ugościł mających go pojmać żołnierzy. Jego postawa sprawiła iż chcieli oni wycofać się z powierzonego zadania, a dla wiernych stał się przykładem wiary. Stawił się następnie przed trybunałem, który skazał go na śmierć. Został ścięty 3 czerwca 302 roku.
Przypisywane jest mu autorstwo zachowanych we fragmentach pism.
O prześladowaniach Dioklecjana pisał w „Historii” Euzebiusz z Cezarei przypisując duchowe przywództwo grupie męczenników, którą określił: Męczennicy ci obwiniani za wzniecenie pożaru w miejscowym pałacu zginęli spaleni żywcem i utopieni.
Wspomnienie liturgiczne obchodzono w różnych terminach: w IV wieku według Syryjskiego Martyrologium 24 kwietnia, 27 kwietnia według Martyrologium Hieronymianum , natomiast w grupie „Dziesięciu Tysięcy Męczenników” 12 lutego lub 18 marca.
Wikipedia
„Synowie moi, ja nie chcę, abyście kłamali, ja wolę raczej umrzeć, aniżeli doradzać wam kłamstwa.”
słowa skierowane do żołnierzy, którzy chcieli skłamać swemu dowódcy, po to by uratować św. Antyma od śmierci.
Źródło: Katechizm św. Alfonsa Liguoriego, Miejsce Piastowe 1931, s. 108.
