Angus Young: Powiedzieć

„[Bon] był zabawnym, ogromnie zabawnym facetem. Miał wyjątkowe poczucie humoru. Zdarzało się, że powiedział coś i tarzałeś się ze śmiechu przez dwa dni. Przed wyjściem na scenę błagaliśmy go, by milczał, bo gdyby zaczął te swoje gadki, nie bylibyśmy w stanie grać.”

„Pamiętam, jak robiliśmy zdjęcia i jakiś koleś powiedział: „Patrzcie, to Sex Pistols!” i widziałeś Johnny’ego Rottena wyglądającego jak Rod Stewart – blondynkowatego. Wiem tylko tyle, że byli w Nashville, kiedy graliśmy, a następnym razem, jak ich widzieliśmy, mieli wszystko, co miał na sobie Bon, każdą jedną jebaną rzecz!”

„Wiem, że Keith Richards jest wielkim fanem. Ktoś powiedział, że jakiś koleś rozmawiał z nim i Jaggerem i koleś spytał: „Słyszałem, że jesteś fanem AC/DC”. A on na to: „Owszem jestem”. A Jagger powiedział: „Jasne, że jest i puszcza ich non-stop!””

„Było mi wtedy trochę niedobrze. Zwłaszcza kiedy wisiałem 13 metrów nad ziemią. Miałem szczęście. Dali mi tego kaskadera, który pokazał mi, co robić, ale powiedziałem mu: „Super, ale wiesz, ja jestem tylko gitarzystą.””

„Zawsze czuję się z tym dziwnie. Malcolm powiedział kiedyś, że da mnie na okładkę. Odpowiedziałem, że zawsze dają mnie na okładkę albo gdzieś w okolicy. On na to, że to dlatego, że ludzie mnie znają, wiedzą, że jestem częścią AC/DC, mogą się skupić. Nawet jeśli ktoś nie wie, jak się nazywam, wiedzą, że to ten koleś w krótkich spodenkach. A ja zawsze chowałem się do tyłu, od samego początku, ale zawsze było to samo. Malcolm i George zawsze mówili, że trzeba mnie dać na przód. Tłumaczyli, że oni wiedzą, że ja umiem grać na gitarze, ale ludzie też muszę wiedzieć. Odpowiadałem na to: „Ale przód jest też miejscem, gdzie strzelają rakietami!””

„Dotrwaliśmy do końca koncertu, ale on [Brian] padł przed samym, samym końcem, więc tak naprawdę nie mogliśmy wyjść na bisy. Więc musiałem im powiedzieć; musiałem wyjść tam i kazać publiczności zachować spokój. Kiedy stoisz przed 20 000 ludzi, możesz się trochę denerwować, ponieważ oni patrzą na ciebie jak na jakieś wielkie zwierzę. Czułem się trochę jak chrześcijanie rzuceni lwom na pożarcie.”

„Było wokół nas sporo szumu i jakaś laska zapytała mnie, jak nazwiemy kolejną trasę. Powiedziałem: „To pieprzona autostrada do piekła. To trasa AC/DC.””

„Byłem ja, Malcolm, George, Ray i paru innych gości i poszliśmy do tego klubu na końcu George Street w Sydney. Nie chcieli nas wpuścić. Powiedzieli, że wyglądamy zbyt prostacko, a grali AC/DC na cholernej dyskotece! Popatrzyliśmy na siebie i poszczaliśmy się ze śmiechu.”

„Bon powiedział: „Kawałek dalej jest taki kolo. Jeśli chcesz mieć tatuaż, to ten koleś jest wybitny! Robi wszystko za jednym razem, tak jakby ci to wypalał!” Zamierzał dać dodatkowy tusz do swoich kolorów, by nieco bardziej świeciły, więc poszedł i sobie je zrobił. Miał już jeden poniżej pasa. Powiedziałem: „Kurwa mać, Bon! Ty to dzielny jesteś! Tak po prostu tam włazisz i sobie to robisz.””

„Zdejmowałem kurtkę, a pod nimi [szortami] miałem bokserki. Normalnie zdejmuję te szorty i pokazuję drugą parę pod nimi, na którą przyklejam flagę albo coś. Tej nocy, kiedy zdjąłem górne szorty, te pod spodem się porwały, o czym nie wiedziałem. Odwracam się, a chłopaki krzyczą: „Ang! Ang!”, ale ja byłem w swoim świecie. Później Brian powiedział: „Odwracam się i widzę, jak machasz swoim pisiorem!” Miałem szczęście. Publiczności to nie przeszkadzało, a jak powiedział Brian, nie mam nic do ukrycia!”