Andrzej Zimniak cytaty

„Zdjął Mrusię z obudowy monitora, na której zwykła się wygrzewać, przytulił ją, pomiętosił i puścił w stronę uchylonych drzwi.
– Przebiegnij się, mała.
Kotka przeciągnęła się, otrząsnęła i ułożyła na podłodze w środku słonecznej plamy. Zawsze robiła tylko to, na co miała ochotę, za to z wysublimowaną gracją.
– Prawdziwa dama. Na dodatek prawdziwie wolna. Niedościgniony wzór dla pań – mamrotał, stukając w klawisze.”

Andrzej Zimniak

Rozpakuj ten świat, Evitt

„Tymczasem Jabłko straciło łączność z Siecią i przeszło na lokalne połączenie z wewnętrzną pamięcią cząstkową. Palił się czerwony wskaźnik, co oznaczało awaryjne zasilanie.
– Co zrobiłaś? – powtórzył Evitt, spoglądając za okno. Jedna ze szklanek wypadła mu z ręki i z brzękiem uderzyła w podłogę. Nie stłukła się, bo była z imitacji szkła.
– Po prostu: rozpakowałam świat. Był taką samą imitacją jak ta szklanka, mój drogi. Tam – wskazała za okno – jest wreszcie coś prawdziwego. Czy chcesz opuścić wraz ze mną ostatnią enklawę rzeczywistości wirtualnej, jaką stanowi ten budynek?”

Andrzej Zimniak

Rozpakuj ten świat, Evitt

„Ada chrapała, a monitor bluzgał obligatoryjną pstrokacizną.”

Andrzej Zimniak

Rozpakuj ten świat, Evitt

„Od jakichś trzydziestu lat bywał niecierpliwy, ale szacunek dla żony zaraz osadzał go na miejscu.”

Andrzej Zimniak

Rozpakuj ten świat, Evitt