Abraham a Sancta Clara , austriacki augustianin, kaznodzieja. Zanim przyjął zakonne imię Abraham a Sancta Clara, nosił świeckie imię i nazwisko Johann Ulrich Megerle.
W 1662 wstąpił do augustianów. Z biegiem lat wybrany został definitorem, a następnie prowincjałem swojej prowincji zakonnej. W 1669 ze względu na zdolności krasomówcze powierzono mu urząd nadwornego kaznodziei w Wiedniu.
Na głoszonych przez niego homiliach i kazaniach gromadziły się tłumy. Był ceniony za siłę i prostotę swojego języka, groteskowość humoru, prostolinijność w napominaniu zarówno urzędników dworskich jak i zwykłych mieszkańców miasta. Przemawiał używając języka ludu. Czasem jego kazania były szorstkie i dowcipne. Bywał też w swych naukach wzniosły i wzbudzający podziw. Zmarł w Wiedniu 1 grudnia 1709.
W opublikowanych dziełach jawi się kunszt jego słowa. Najbardziej typowym przykład stylu Abrahama a Sancta Clara odnajdujemy w noweli moralizatorskiej zatytułowanej Judas der Erzschelm, wydanej w czterotomowym zbiorze w Salzburgu w latach 1686–1695.
Wiele jego dzieł drukowanych było w całości lub we fragmentach z licznymi nieoryginalnymi wstawkami. Najlepsze wydanie dzieł Abrahama a Sancta Clara w 21 tomach powstawało w Passau i Lindau w latach 1835–1854.
Wikipedia
✵
2. Lipiec 1644 – 1. Grudzień 1709
•
Natępne imiona
Abraham a Santa Clara
