Cytaty na temat wywołanie
strona 3

Wendy Brown Fotografia

„Terroryzm bez wątpienia stał się jedną z głównych trosk społeczeństw na całym świecie. Terroryzm łączy się z neoliberalizmem, pogłębiając poczucie życia w warunkach zagrożenia i niepewności, a nawet kreując wrażenie, że państwo nie potrafi ludziom zapewnić bezpieczeństwa. Przy tym wszystkim warto pamiętać, że ryzyko śmierci w ataku terrorystycznym pozostaje w spektrum możliwych zagrożeń dla ludzkiego życia bardzo niskie. Przeciętny człowiek ma większą szansę bycia zabitym przez własne meble niż przez terrorystę. Mamy więc do czynienia z lękiem, a nawet paniką w związku z zagrożeniami niezbyt prawdopodobnymi, ale dramatycznymi i niemożliwymi do przewidzenia. Tak właśnie działa terroryzm. Jego celem jest wywołanie rutynowego strachu na punkcie nierutynowych zdarzeń.”

Wendy Brown (1955)

Źródło: Między wolnością a bezpieczeństwem, rozmowa z Adamem Ostolskim http://krytykapolityczna.pl/swiat/miedzy-wolnoscia-a-bezpieczenstwem/, krytykapolityczna.pl, 3 kwietnia 2017.

O wrażeniach , O śmierci , O strachu , O pewności siebie
Stanisława Leszczyńska Fotografia

„Spośród bardzo wielu przeżytych tam tragedii szczególnie żywo zapamiętałam historię pewnej kobiety z Wilna, skazanej na Oświęcim za udzielenie pomocy partyzantom. Bezpośrednio po urodzeniu przez nią dziecka wywołano jej numer (numerem bowiem przywoływano więźnia). Poszłam ją wytłumaczyć lecz to nic nie pomogło, spotęgowało tylko gniew. Zorientowałam się, że wzywają ją do krematorium. Owinęła dziecko w brudny papier i przycisnęła do piersi… Usta jej poruszały się bezgłośnie, widocznie chciała zaśpiewać maleństwu piosenkę, jak to nieraz czyniły tam matki, nucąc swym maleństwom przeróżne kołysanki, którymi pragnęły im wynagradzać za dręczące je zimno i głód, za ich niedolę. Nie miała sił… nie mogła wydobyć głosu… tylko duże obfite łzy wylewały się spod powiek, spływały po jej niezwykle bladych policzkach, padając na główkę małego skazańca. Co było bardziej tragiczne, czy ta jednoczesna śmierć dwóch najbliższych sobie istot, czy też przeżywanie śmierci niemowlęcia, które ginęło na oczach matki, połączona ze świadomością pozostawienia na łasce losu jej żywego dziecka – na to trudno odpowiedzieć.”

Stanisława Leszczyńska (1896–1974) położna polska, Służebnica Boża Kościoła katolickiego

Źródło: „Nie, nigdy! Nie wolno zabijać dzieci!” http://www.fronda.pl/blogi/blogus-meus/nie-nigdy-nie-wolno-zabijac-dzieci,4625.html, fronda.pl

O matce , O łzach , O śmierci , O kobietach