Cytaty na temat sylwetka (6 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„(…) i wyszedł z progu niczym Feniks z popiołów! Leć, Adaś, leć! Jak Czarnecki do Poznania, z ziemi włoskiej do Polski! Jak on leci – jak stopa procentowa w NBP, jak kurs dolara i euro, jak gołąbek pokoju nad irackim niebem! Sylwetka pięknie pochylona do przodu w pełnym majestacie trudnej misji, której musi sprostać…”

Jacek Ziobro

Monologi sportowe, Skoki narciarskie

O pokoju

„Zjawiła się w komendzie ubrana w przepisowy mundur i zameldowała się zwierzchnikowi zgodnie ze wszystkimi wymogami regulaminu. Sylwetka szczupłej, zgrabnej dziewczyny doskonale się prezentowała w opinającym ją uniformie, spódniczka zaś (trzy palce nad kolano) pokazywała zgrabną nogę. Ciemne rajstopy uwydatniały zgrabną łydkę.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Alfabetyczny morderca

O dziewczynach

„Jakże inaczej na tym tle wygląda sylwetka prezydenta Aleksandra Kwa-Kwa-Kwa-Kwa. Kwa-Kwa-Kwa-Kwa… Cholera… Kwa-Kwa-Kwa-Kwa… Żeby się tu kaczki nie zleciały, bo pomyślą jeszcze, że je wabię.”

Jerzy Kryszak (1950) aktor polski

Parodia Adama Michnika
Źródło: Kabareton, Opole 1999

„Jak ja dzisiaj patrzę na naszych prezydentów i spojrzę na Mościckiego, to od niego biła siła i jakiś autorytet. Już sama sylwetka człowieka to robiła wrażenie, a dzisiaj to są pętaki w stosunku do Mościckiego.”

Stanisław Skalski (1915–2004) lotnik polski, generał

Źródło: Wspomnienia Stanisława Skalskiego, TVP 1998 http://video.google.com/videoplay?docid=-2879117620400293390#

O wrażeniach , O sile

„Teraz, kiedy przeszłam już chrzest bojowy, nie boję się chodzić po mieście, ale tych godzin na dachu bardzo nie lubię. Siedzi się bezczynnie i czeka co na łeb zrzucą. Paskudne uczucie. Obserwujemy miasto. Widać stąd prawie całą Warszawę. W wielu miejscach domy nikną w kłębach dymu i ognia. Pożarów jest coraz więcej.
W nocy jest zupełnie inaczej. Tu, wysoko nad miastem, jest bezpiecznie. Niemcy o tej porze nie latają. Nasz „gołębiarz” też widocznie śpi. Dokoła czerwone łuny pożarów. Wyraźnie widać, gdzie toczą się walki. Wylatują stamtąd łańcuszki świetlnych pocisków.
W ciszę nocną zaczyna się wkradać dziwny pomruk. Przecież to samoloty. Tymczasem w mieście rozpętała się wściekła kanonada. Sznury czerwonych paciorków wytryskują ze wszystkich stron. Wysuwają się białe macki reflektorów. Tu i ówdzie pęka rakieta. Pukają zenitówki, jazgocą w dole cekaemy. Co się dzieje? Niedaleko od nas przesuwa się ciemna, wolno lecąca, trochę do widma podobna sylwetka samolotu, za nią druga. To do nich strzelają.
– O Boże! Przecież to nasi…
Od samolotów coś się odrywa i wolniutko, majestatycznie, oświetlone łunami pożarów szybują w powietrzu białe spadochrony z zasobnikami. To zrzut. Żeby tylko nie dostał się w ręce Niemców. Samoloty raz jeszcze przelatują koło nas i powoli ich warkot milknie. Jeszcze jakiś czas trwa kanonada. Świetlne pociski we wszystkich kierunkach przeszywają niebo. Zenitówki szczekają zajadle. Powoli wszystko cichnie. Jest znowu zwykła powstaniowa noc. Odlecieli. Białe parasole spadochronów szybują coraz niżej. Jednak nie jesteśmy sami. Pewno często będą zrzucać broń, a może prześlą desant. Długo dyskutujemy na temat pierwszego zrzutu.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 4 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O Bogu , O emocjach , O czasie , O czekaniu

„Gdzieś zniknęła ta jego ładna, charakterystyczna sylwetka z wysoko uniesionymi biodrami.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Thomasie Morgensternie.
Skoki narciarskie, Zakopane 2005