Cytaty na temat przysmak

„Dla mnie końcem pewnej epoki w polskiej rozrywce był koncert Edyty Górniak w domu handlowym Reduta. To było wejście polskiej piosenki, namiastki gwiazdy, między ogórki konserwowe i przysmak śniadaniowy.”

„Najcenniejszym przysmakiem dla wybrednych moralistów jest piękne i wonne ciało głupiej kobiety. Rozum, według nich, to gorycz w tym najsłodszym z owoców ziemi.”

„Trufle: przysmak o d l o t o w y.”

„Bardzo, bardzo dawno temu Smok Wawelski był dość dziki. Wtedy pożerał ludziom krowy, owce, barany, a nawet kury i kaczki. Szkody czynił wielkie, więc pewien szewc imieniem Skuba postanowił go zgładzić. W tym celu podrzucił mu barana nadzianego jakimiś paskudnymi przysmakami w postaci smoły, siarki, pieprzu, papryki i tłuczonego szkła. Smok barana zjadł i strasznie się po tym przechorował. Takie miał pragnienie, że wypił wodę z Wisły i okolicznych stawów. Jego ryki było słychać aż do Puszczy Niepołomickiej, która daleko za grodem Kraka leży. Ale wyzdrowiał i odtąd nie bierze do pyska ani kawałka mięsa. Zmienił się tak, że ludzie go polubili. Z biegiem lat począł się ubierać na wzór ludzki, a także bardzo szybko nauczył się ludzkiej mowy.”

„Owszem, jestem aktorem popularnym, grywałem w wielu serialach, gram również w teatrze i filmach kinowych, ale sam siebie nie określam celebrytą. Wręcz przeciwnie, drażni mnie to i męczy. Daję z siebie tyle, ile wymaga przyzwoitość. Udzielam wywiadów, bo wiem, że to wchodzi w zakres promocji serialu, czy filmu fabularnego, ale nie pędzę. Zwłaszcza do porannych programów telewizyjnych. Wstać o 6 rano po to, żeby powiedzieć coś o pogodzie, kondycji piesków albo o przysmakach kulinarnych, to nie dla mnie.”

„Nawet największy przysmak jedzony codziennie, w końcu zbrzydnie.”

„W Islandii jest tak dużo Polaków, że polski sklep wydaje się tu być oczywistością. Ta oczywistość na imię ma „Stokrotka” i funkcjonuje w dzielnicy Hafnafjordur (tam, gdzie najwięcej Polaków mieszka). Mały sklepik na uboczu, z zewnątrz prawie niezauważalny. Klientami są głównie Polacy. Mogą dostać tam to, co zwykli jeść od dziecka, a czego nie mogą dostać w islandzkich sklepach – artykuły, o których Islandczycy nie mają pojęcia, albo które w wydaniu islandzkim smakują dramatycznie. Kaszanka, pulpety, leczo, gołąbki, kwaszone ogórki i kapusta, marynowane grzyby, mrożone pierogi i pyzy. Jest trochę słodyczy, a wśród nich narodowy przysmak tubylców, czyli wafle Prince Polo. Są też czasopisma i słownik polsko-islandzki, gdyby jakiś Islandczyk koniecznie chciał poznać treść etykietki polskich buraków. Można zjeść na miejscu, bo na zapleczu jest kuchnia, a w sklepie dwa stoliki. Schabowy! Naleśniki! Pierogi! Bigos! I spróbuj się powstrzymać.”

„Oszczędność, bracie, oszczędność, przygrzane resztki przysmaków z pogrzebowej stypy można wszak podać na ucztę weselną.”