„A po co miałbym pisać do Pana Boga?
- Może poczułbyś się mniej samotny?
- Mniej samotny z kimś, kto nie istnieje?
- Spraw, żeby istniał. Pochyliła się w moją stronę. - Za każdym razem, kiedy w niego uwierzysz, będzie trochę bardziej
istniał. Jeśli się uprzesz, zacznie istnieć na dobre. I wtedy ci pomoże.”

„Bóg nie istnieje! Gdyby Bóg istniał, już dawno znaleźliby go paparazzi.”

„Nie miałem prawa istnieć. (…) Istniałem jak kamień, roślina, mikrob.”

„(…) od samego początku we wszechświecie istniały negatywne siły. Dobro nie może istnieć bez zła, bo bez niego nie miałoby znaczenia. Im większe jest dobro, tym większe jest zło.”

„Drzewa nie istnieją osobno ani samotnie. Tym, co je łączy, to korzenie.”

„Gdzieś w głębi serca poczułam, że pewna część mnie na zawsze pozostanie samotna: że od narodzin do śmierci, a może i dłużej, wszyscy mamy coś, co jest nasze i tylko nasze. Z przerażeniem zdałam sobie sprawę z tej samotnej małej części mnie, ale ta świadomość miała chyba coś wspólnego z dorastaniem: z poczuciem, że okej, jestem częścią swojej rodziny, częścią grona przyjaciół, ale to nie wszystko. Istnieję niezależnie od ludzi, którzy mnie kochają i otaczają. To była samotna myśl, ale niekoniecznie nieprzyjemna.”

„Nic nie istnieje, a nawet gdyby istniało, to nikt nie mógłby o tym wiedzieć, a jeśliby kto o tym wiedział, to nie mógłby tego nikomu zakomunikować.”

„Każde zdarzenie, o którym piszę, miało miejsce. Każda osoba, o której piszę, istniała naprawdę. Każda moja miłość była prawdziwa. To jest moje życie.”

„Aby panował ład polityczny, musi istnieć kontakt [między władcą a jego ludem], by istniał kontakt, musi być bliskość.”

„Skoro nie ma nic przed albo poza Bogiem, to musi On mieć podstawę w sobie samym. Bóg ma w sobie wewnętrzną przyczynę swego istnienia, która Go jako istniejącego poprzedza; ale równocześnie Bóg z kolei stanowi prius swej podstawy, gdyż podstawa, nawet jako taka, nie mogłaby istnieć, gdyby Bóg nie istniał actu.”