„Dziś jesteś zaproszony, a my jesteśmy oczekiwani.”

„Nie jesteśmy posłani, żeby przede wszystkim administrować, przewodzić, nawracać – to mogą także robić odpowiednio przygotowani świeccy. My jesteśmy posłani przez Kościół, by odpuszczać grzechy i jednać z Bogiem. Tego na pierwszym miejscu oczekuję od was – przyszłych proboszczów – jako wasz biskup.”

„Dziś jeszcze nie jesteś gotowy ma śmierć, a co będzie jutro? Skąd wiesz, że będziesz miał jutro?”

„Dawniej oczekiwano w napięciu na nową książkę lub operę. Dziś ludzie oczekują w napięciu na nowy model samochodu.”

„Nie jesteśmy wampirami… Popatrz! Dziś jesteśmy ubrani na kolorowo.”

„Nie myślę o raju, miłości nie ma dziś.
Nie oczekuję czarów, po prostu daj mi żyć.”

„Przekonałam się, że tak naprawdę nie mamy zbyt wiele czasu, by być szczęśliwym. Dni przemijają szybko, życie jest krótkie. Jeżeli nie jesteśmy szczęśliwi dziś jak potrafimy być nimi jutro? A kiedy przychodzi oczekiwane od długiego czasu szczęście, ktoś je nam odbiera. Wtedy pojawiają się oni – ludzie, na których zawsze można liczyć. Przyjaciele.”

„Nie wystraszę się – i górnicy też to wiedzą. Dla nich ważne są miejsca pracy, a dla reszty Polaków cena węgla, bo opalają nim swoje domy. A my jesteśmy w jednej Polsce, dlatego mówię dziś do górników: nie zostawimy was bez pracy i mieszkań, ale ustępstwa muszą być po obu stronach: górnictwo tak, ale zrestrukturyzowane.”

„Głupcy jesteśmy, za mało jeszcze idziemy do ludu i za konwencjonalno głupie malujemy sceny biedy chłopskiej; kiedy lud, dziś bogatszy od nas, weselszy od nas, swobodniejszy od nas, umie się bawić, kochać, żyć, i to tak, że my nie mamy o tem pojęcia. Powiedz, co za motywy – co?! – co za natura, jakie stimmungi – a my?… W pomalowanych na czekoladowo butach siedzimy i malujemy purpury i aksamity na drewnianych manekinach…”

„Dziś rzeczywistość publiczna zastyga w formach, których zasad nie rozumiemy – bo w gruncie rzeczy nikt nam nie wyjaśnia prawdziwej gry interesów przy pozorach nieustannego informowania. Ona się niepohamowanie konwencjonalizuje, a my jesteśmy coraz bardziej marginalizowani. W tej nowej sytuacji teatr musi się jakoś znaleźć.”