„Zdumiewająca to rzecz, że tak wcześnie można wstać, gdy się noc spędza na świeżym powietrzu. Opatulony pledem leżysz na deskach łódki, walizę masz za poduszkę i wcale nie marzysz o tym, żeby „jeszcze parę minut”, jak to jest w twoim zwyczaju, kiedy wylegujesz się w puchach.”

„Niedawno, kiedy leżałam już w łóżku, zauważyłam, że wiszący na ścianie obrazek jest przekrzywiony. Przez 15 minut zastanawiałam się: wstać i poprawić go czy iść spać? Wiadomo, że wstałam i poprawiłam, dopiero potem mogłam spokojnie usnąć (...) Nawet jeżeli jest druga w nocy, potrafię szorować wannę do czysta.”

„Byłem w paru miejscach i to nawet parę razy,
miłe panie, niezłe fazy, bez kominów krajobrazy,
nie to samo, powietrze jakieś zbyt lekkie rano,
a na ulicach pusto, jakby wszyscy mieli na noc.”

„Lepiej być o trzy godziny za wcześnie niż o minutę za późno.”

„(…) i pooddychać w Katowicach świeżym tym… miałem. Ja też to miałem, tylko że mi brykieta wpadła.”

„Yossarian zawdzięczał zdrowie ćwiczeniom fizycznym na świeżym powietrzu, pracy zespołowej i duchowi sportowemu, gdyż uciekając przed tym wszystkim odkrył po raz pierwszy szpital.”

„Straciłem swój najlepszy czas. Parę miesięcy temu bylem na olimpiadzie. Tam leżał mój medal. Tam leżał medal moich kolegów…”

„Rzecz, w którą zaczęłam wierzyć, jest taka oto: jedno z dwojga – albo się dryfuje w dziurawej łódce, albo odwraca nową stronicę.”

„Zostań, bo ta noc, to ona płacze deszczem,
Zostań, bo jak nikt przynosisz mi powietrze.”

„Co noc
Wstaję i idę do łazienki
W lustrze daję minutę życia
Aborygenowi, który żyje we mnie”