„Nigdy nie szukałem kontaktu z ludźmi. Nie robię tego. Nie wiem, być może jestem po prostu nieśmiały.”

„Nigdy nie zrywaj kontaktów z dziećmi, niezależnie od tego, co będą robić.”

„Lubię fotografować ludzi, ale nie umiem tego robić. Jestem nieśmiały. Źle się czuję, reżyserując kogoś.”

„Jestem szczęśliwa! Robię to, co kocham, mogę się z tego utrzymać i jestem otoczona ludźmi, którzy mnie kochają…”

„Jestem normalnym człowiekiem, bez kompleksów i syfonu w głowie. Aktorstwo zostawiam w garderobie, nigdy nie gram na ulicy. Wiem, że z aktorami pod tym względem bywa rozmaicie. Mnie na tym nie przyłapiecie. Dlatego, że taki po prostu jestem.”

„Ja nie jestem instytucją. Ja jestem po prostu aktorką, nigdy nie byłam gwiazdą.”

„Nigdy nie szukam frajera. Znajduję mistrza i to z niego robię frajera.”

„Jeśli jestem z kimś w bliskiej relacji i ten ktoś rozrzuca skarpetki po podłodze, zastanawiam się: „Dlaczego on mi to robi?”. Chociaż wiem, że rzucanie brudnych skarpetek na podłogę jest po prostu wygodne.”

„W górach szukam samotności, kontaktu z naturą, tego sam na sam ze sobą, mimo że obok może iść partner. Góry to dla mnie rozmowa ze sobą. Pójdę dalej czy nie? Czy stać mnie jeszcze na to? To są przeżycia, dla których tu jestem.”

„Dla mnie pisanie wierszy to przede wszystkim szukanie przyjaciela, nawiązywanie kontaktu z drugim człowiekiem.”