„Neron był melancholikiem. Bo jak inaczej mógłby kochać muzykę?”

„Paradoksalnie melancholik kocha życie bardziej niż ktokolwiek, tyle że psu na buty ta jego miłość i radość, skoro jego miłość i radość, podszyte takim bólem, nie mogą być radosne.”

„Kocham muzykę. Po prostu.”

„Naszych rodziców, nasze żony, ludzi, których kochamy, od zawsze karaliśmy tą muzyką. Dlaczego z Irakijczykami miałoby być inaczej? Jakaś część mnie jest nawet dumna z tego. Hej, wybrali Metallicę!”

„Kocham muzykę, a ona mnie nienawidzi.”

„A co jeżeli kocham inaczej?”

„Ci, którzy kochają muzykę, nigdy nie czują się samotni.”

„To wszystko dla tych którzy kochają szczerą muzykę,
szczerość to podstawa żeby przejść przez życie”

„Nie doceniamy tego, co osiągamy bez wysiłku. Kocham muzykę bardziej niż ona mnie. Mniej pisanie, ale ono kocha mnie bardziej.”

„On kochał muzykę klasyczną, malarstwo, arcydzieła literatury… No cóż, nikt nie jest doskonały.”