„Jeśli człowiek nie może przebaczyć bratu, nie kocha go.”

„Katuj!
Tratuj!
Ja przebaczę wszystko ci jak bratu.
Męcz mnie!
Dręcz mnie
Ręcznie!
Smagaj, poniewieraj, steraj, truj!”

„Kocham go jak brata, ale nie swojego.”

„Człowiek (…) istota skazana na przebaczenie. Przebaczenie stanowi wielkość, której czasem nie może udźwignąć.”

„Przebaczenie – to oznaka jawna obojętności. Kto kocha – ten nie przebacza nigdy.”

„Niech każdy brat z ufnością mówi bratu o swoich potrzebach, bo jeśli matka kocha i karmi swego syna cielesnego, to o ileż bardziej trzeba kochać i karmić własnego brata duchowego.”

„Jest miłym człowiekiem. Jego problemem jest to, że ma brata który w moim przekonaniu nie jest miłym człowiekiem.”

„Człowiek nie jest nigdy tak piękny jak wtedy, gdy prosi o przebaczenie lub gdy sam przebacza.”

„Tylko człowiek nie jest fikcją – wszystko inne jest fikcją. Cały świat może być ojczyzną i każdy człowiek bratem. Bo świat to człowiek, przede wszystkim człowiek.”

„Błogosławiony sługa gotowy kochać tak samo swego brata chorego, który nie może mu się w niczym odwzajemnić, jakby go kochał, gdyby będąc zdrowym, mógł mu się służbą swoją odwdzięczyć.”