„Teatr wymaga od publiczności poświęceń. Widz musi wyjść z domu, wydać pieniądze na bilet i dlatego trzeba mu dać kawałek siebie. Trochę jak z telewizją, trzeba sprawić, by widz nie przełączył kanału.”

—  Emilian Kamiński

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
pieniądze , dom , czytanie , telewizja , dom , kawałek , bilet , dać , wydać , wydanie , wyjść , poświęcenie , widz , teatr
Emilian Kamiński Fotografia

Podobne cytaty

Sambor Czarnota Fotografia

„W szkole wiele można jeszcze aktorowi wybaczyć, w teatrze – już nie. Widz przychodzić, płaci za bilet i nie interesuje go, że czegoś nie umiesz.”

Sambor Czarnota (1977) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 17 czerwca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krecim.htm

„Uważam, że teatr telewizji to cudowna forma dla wszystkich chyba, bo i widzom, którzy z założenia wolą telewizję, obejrzenie spektaklu w telewizji przychodzi łatwiej, niż wybranie się do teatru. Z drugiej strony, ponieważ teatr telewizji nie jest teatrem akcji, widzowie nie są tak epatowani przemocą, bo teatr pokazuje całkiem inny świat. Myślę, że część osób, która przekona się do teatru telewizji, chętniej przyjdzie do normalnego teatru. Teatr telewizyjny łagodnie przeprowadza widza filmowego do teatru i jest jakby etapem pośrednim.”

Violetta Smolińska (1967)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/skrzydelkaa.htm

Jan Englert Fotografia

„Teatr jest wyznacznikiem formy i wszystko zależy od widza, i dlatego aktorzy trzymają się teatru. Poza teatrem nie mają tej frajdy współtworzenia z widzem w czasie teraźniejszym.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Mirosław Kwiatkowski, Co wieczór z innym widzem, „Kurier Szczeciński” nr 131, 8–10 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120784.html

Błażej Peszek Fotografia

„Obserwowanie to dla mnie za mało. Widz powinien uwierzyć w ten świat, który kreuję na scenie. Ja danemu bohaterowi użyczam emocji, a z widzem się nimi dzielę. Dopuszczam go do mojego świata. Oddaję część własnej intymności. To chyba jakaś forma ekshibicjonizmu. Nie mówię: „widzu, widzu, mój bohater tak cierpi, przyjrzyj się”. Ja udzielam mu tego cierpienia, tych emocji. Widz nie może wyjść obojętny z teatru. Nie może powiedzieć „fajnie było.””

Błażej Peszek (1970) polski aktor

Może być wściekły, ale musi być poruszony.
Źródło: Natalia Sokólska, Dajcie mi rząd dusz!, „Magazine TOUCHÉ”, grudzień 2012 http://issuu.com/touche_magazine/docs/touche_grudzien2012/20

Izabella Cywińska Fotografia

„(…) teatr nie ma innego wyjścia. Robiony jest za społeczne pieniądze, a to zobowiązuje. Telewizja wyręcza go ze świadczenia rozrywki dla mas, wolna prasa – z politykowania. Pozostaje obowiązek namówienia widza do głębszej refleksji nad światem, nad kondycją ludzką, a artystów teatru do poszukiwania nowych środków wyrazu.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ppide.htm

Jan Englert Fotografia

„Już słyszę głosy mówiące, że kiedy teatr nie ma nic do powiedzenia, to zajmuje się samym sobą. Sądzę wszakże, że teatr ma coś do powiedzenia, zajmując się samym sobą. Nie lekceważyłbym teatru jako papierka lakmusowego, rozpoznającego kondycję społeczeństwa. Właśnie dlatego, że jest to sztuka zanurzona w teraźniejszości. Tyle trwa dzieło sztuki teatru, ile trwa przedstawienie. I jeszcze to, co zostanie w pamięci widzów. Dlatego nie lekceważę krytyki, która sprawia, że dzieło zostaje w jakimś stopniu zapisane i opisane. Spektakl każdego dnia jest inny, dlatego warto przynajmniej niektóre zobaczyć więcej niż jeden raz. Teatr zależy od widza. Znajduje z nim porozumienie albo nie. Myślę o tej publiczności, której nie jest obojętne, co ogląda.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Jacek Wakar, Nie interesuje mnie teatr narkotyczny, „Dziennik”, 8 kwietnia 2010 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/nie-interesuje-mnie-teatr-narkotyczny.html

Jerzy Grotowski Fotografia

„Teatr wielkich uczuć wymaga repertuaru, przez który w całej pełni można by obudzić w widzu pożądane przez nas wielkie uczucia.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: Marzenie o teatrze http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7023, „Dziennik Polski” nr 46, 23 lutego 1955, s. 2–3.

Jan Englert Fotografia

„Teatr jest miejscem, w którym sprawdzam swoje rzeczywiste umiejętności zawodowe. Jest to również jedyne miejsce, w którym widz jest współuczestnikiem procesu tworzenia. Teatr dzisiejszy wymaga od nas zupełnej zmiany warsztatu, zmiany konwencji. W tej chwili już nie da się porozumiewać z widzem ponad tekstem czy ponad rolą. Brechtowskie 'stanie z boku' już nie funkcjonuje. Widz musi zostać przeze mnie porwany.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Przegląd Tygodniowy”, 3 grudnia 1997

„Jeśli chcemy, by widz nas szanował, jesteśmy zobowiązani do okazywania tego samego publiczności.”

Adam Sroka (1959) polski reżyser teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza – Radom”, 13 kwietnia 2004, cyt. za: Monika Mokrzycka-Pokora, Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu, czerwiec 2006 http://www.culture.pl/teatry-i-grupy-teatralne/-/eo_event_asset_publisher/sh2A/content/teatr-powszechny-im-jana-kochanowskiego-w-radomiu

Mikołaj Grabowski Fotografia

„Jako artysta muszę myśleć o tym, co dolega nam współczesnym; jako dyrektor chcę, by teatr był codziennie otwarty, pełen światła i widzów. Jestem więc między młotem a kowadłem. Między myśleniem odrzucającym wszelką komercję a uznaniem faktu, że kto płaci za bilet, jest najważniejszy. Widz jest potrzebny tak samo kasie teatru, jak i aktorowi. Aktorzy dobrze się czują i przedstawienie rozwija się, jeżeli widzowie chcą je oglądać z własnej i nieprzymuszonej woli, gaśnie, jeżeli widzów nie ma. Scena aktora uwzniośla. Daje mu poczucie siły i sensu – że to, co robi, jest dobre.”

Mikołaj Grabowski (1946) polski reżyser i aktor, pedagog

Źródło: Co dolega nam współczesnym, 13 kwietnia 2000 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mgrabowski.htm

Pokrewne tematy